Transistör-transistör mantığı

Transistör-transistör mantığı (TTL), iki kutuplu bağlantı transistörlerinden oluşturulmuş bir mantık ailesidir. Adı, transistörlerin direnç-transistör mantığı (RTL) veya diyot-transistör mantığının (DTL) aksine hem mantık işlevini hem de yükseltme işlevini yerine getirdiğini belirtir.

TTL entegre devreleri (IC'ler), bilgisayarlar, endüstriyel kontroller, test ekipmanı ve enstrümantasyon, tüketici elektroniği ve sentezleyiciler gibi uygulamalarda yaygın olarak kullanılmıştır. Bazen TTL uyumlu mantık seviyeleri doğrudan TTL entegre devreleriyle ilişkilendirilmez, örneğin elektronik aletlerin giriş ve çıkışlarında kullanılabilirler.^[1]

1963 yılında Sylvania Electric Products tarafından entegre devre formunda tanıtılmasından sonra, TTL entegre devreleri birkaç yarı iletken şirketi tarafından üretildi. TTL, bilgisayarların ve diğer dijital elektroniklerin temeli oldu.

Kaynakça

^ Eren, H. (2003), Electronic Portable Instruments: Design and Applications, CRC Press, ISBN 0-8493-1998-6

Ek okuma

Lessons in Electric Circuits 15 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. - Volume IV - Digital; Tony Kuphaldt; Open Book Project; 508 pages; 2007. (Chapter 3 Logic Gates) 16 Ekim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Dış bağlantılar

Fairchild Semiconductor. An Introduction to and Comparison of 74HCT TTL Compatible CMOS Logic (Application Note 368). 24 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 1984. (for relative ESD sensitivity of TTL and CMOS.)
Texas Instruments logic family application notes 29 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.