San Lorenzo Bazilikası (İtalyanca: Basilica di San Lorenzo), İtalya'nın Floransa şehir merkezinde ana pazar bölgesinde konumlanıp ve en büyük kiliselerden biri olup, Medici ailesinin Cosimo de' Medici'den III. Cosimo de' Medici'e kadar bütün önemli üyelerinin mezar yeridir.[1] 393 yılında kutsandığında Floransa'da en eski olduğu iddia edilen kiliselerden biridir.[2] Şehir surlarının dışında yer alır. Piskoposun ikamet yerinin Floransa'da Santa Repata'ya transferinden önce üç yüz yıldır şehrin katedraliydi. 1419 yılında Giovanni di Bicci de' Medici yeni bir kilise yapımı için gerekli finansmanı vereceğini önerdi. Onbeşinci yüzyılın ilk yarısında Rönesans mimari tarzının önde gelen mimarı Filippo Brunelleschi bu yapıyı yapması için görevlendirildi. Fakat yapı, değişiklikler ile onun ölümüne kadar tamamlanamadı. Kilise diğer önemli mimari işleri içeren karmaşık bir daha geniş manastırın parçası olup, Brunelleschi'nin Eski Sacristy, Michelangelo'nun Lorenzo Kütüphanesi, Yeni Sacristy (Kilisede kutsal eşyaların muhafaza edildiği oda) Michelangelo'nun dizaynına dayanıyordu ve Matteo Nigetti'nin Medici şapelleri'ni içeriyordu.
Yapı tarihi
San Lorenzo Basilikası'nın dış görünümü
Rönesans Mimarisi'nin gelişmesinde mihenk taşı olarak addedilmesine karşın S. Lorenzo karmaşık yapı tarihine sahiptir. Filippo Brunelleschi'nin yönetimi altında inşa edilmiş olmasına karşın yapı tamamen onun tasarımı değildir. Projeye 1419 yılı civarlarında başlandı. Fakat para temin etmedeki zayıflıklardan dolayı inşaat yavaşladı ve orijinal dizaynın değişmesini zorladı. 1440 yıllarına kadar sadece kutsal eşyaların saklandığı oda çalışıldı, Medici tarafından kilise için ödeme yapılmamıştı. 1442 yılında Medici, kilisenin bütün finansman sorumluluğunu üzerine almak için adım attı. Brunelleschi 1446 yılında öldü ve görev Antonio Manetti veya Michelozzo geçti, bilginler görevin kime verildiğinden kesin olarak emin değiller. Gerçi yapı 1459 yılında II. Pius'un Floransa'yı ziyaret zamanında tamamlandı. Şapellerin sağ tarafındaki kilise yan kısmının yapımı 1470 ve 1480'lerde hala devam ediyordu.
|
San Lorenzo Bazilikası
Yapının tamamlandığı zamanda, projenin pek çok durumu artık bahsedilen detayın orijinal planına uygun değildi. En önemli fark Brunelleschi, şapellerin kilisenin yan kısmı boyunca detaylı olacağını hayal etmişti ve yapının Brunelleschi tarafından dizayn edildiği bilinen tek parçasıdır.[3]
Genel plan
Eski kilise eşyalarının saklandığı oda (Old Sacristy)
Yeni kilise eşyalarının saklandığı oda (New Sacristy)
Chapelle des Princes
İlk dehliz
İkinci dehliz
Lorenzo kütüphane
Başkan Donatello
Başkan Donatello
Tabernacle de Desiderio da Settignano
Martelli Şapeli
Şapelin sol tarafı (Transept:Haç şeklindeki kilisenin iki kanadı)
Şapelin sl tarafı (Transept:Haç şeklindeki kilisenin iki kanadı)
Aziz Lawrence Şehitliği, Bronzino
Bakirenin evliliği, Rosso Fiorentino
Kaynakça
^Gilbert, Mark (2020). Historical dictionary of modern Italy (3. bas.). Lanham, Md.: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-1538102534.
^Eugenio Battisti. Filippo Brunelleschi: The Complete Work. (New York: Rizzoli, 1981)
Ayrıca bakınız: Howard Saalman. Filippo Brunelleschi: The Buildings. (London: Zwemmer, 1993).
Konuyla ilgili yayınlar
Brock, Maurice (2002). Bronzino. Paris: Flammarion. ss. 20-24.
Luchinat, Cristina A. (2002). The Medici, Michelangelo & the Art of Late Renaissance Florence. New Haven and London: Yale University Publishing. ss. 13-14.
Pilliod, Elizabeth (1992). "Bronzino's Household". The Burlington Magazine, 134. ss. pp. 92-100.KB1 bakım: Fazladan yazı (link)
Saalman, Howard (1985). "The New Sacristy of San Lorenzo Before Michelangelo". The Art Bulletin. Cilt 67. Colorado Springs. ss. pp. 199-228. doi:10.2307/3050908.KB1 bakım: Fazladan yazı (link)
Vasari, Giorgio. Filippo Di Ser Brunelesco: Giorgio Vasari's Lives of the Artists [1]29 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
"Church of San Lorenzo." Insecula. 31 Jan. 2007 [2]17 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Floransa'daki görülecek yerler
