Beşinci Konstantinopolis Konsili
| Makale serilerinden |
| Doğu Ortodoks Kilisesi |
|---|
 Pantokrator İsa mozaiği, Ayasofya |
| Genel Bakış |
|
| Arka plan
|
| Organizasyon
|
| Otosefal yargı bölgeleri Resmi olarak cemaatin parçası olan Otosefali Kiliseler: Bazı Otosefali Kiliseler tarafından "de jure" olarak tanınan Otosefali Kiliseler:
İstanbul ve diğer 3 otosefali Kilise tarafından tanınan otosefali ve kanonik Kiliseler: Gürcü Ortodoks Kilisesi tarafından tanınan otosefali ve kanonik Kiliseler:
|
| Otonomi yargı bölgeleri
Yarı-Otonom:
|
| Noncanonical yargı bölgeleri
|
|
| Tarih
|
| Teoloji
|
| Litürji ve ibadet
|
| Litürjik takvim
|
| Önemli kişiler
|
| Liste
|
|
Beşinci Konstantinopolis Konsili, Bizans'ın başkenti Konstantinopolis'te 1341 ile 1351 yılları arasında mistik İsihazm doktrinine ilişkin bir anlaşmazlığı ele almak için düzenlenen altı konsilden oluşan bir diziye verilen addır. Bunlar aynı zamanda İsihazm konsilleri ya da Palamit konsilleri olarak da anılır, çünkü serinin ilkinde Seminaralı Barlaam'ın karşı çıktığı Gregori Palamas'ın ve sonraki beş konsilde diğerlerinin teolojisini tartışmışlardır.
Bu konsillerin sonuçları, Doğu Ortodoks Hristiyanlar tarafından bir ekümenik konsilin otoritesine sahipmiş gibi kabul edilir.[1]
Tarih
Barlaam ve Palamas arasındaki anlaşmazlığın uzlaşmaz olduğu ve bir piskoposluk konseyinin kararını gerektireceği anlaşıldığından, sorunları değerlendirmek üzere 10 Haziran 1341, Ağustos 1341, 4 Kasım 1344, 1 Şubat 1347, 8 Şubat 1347 ve 28 Mayıs 1351 tarihlerinde Konstantinopolis'te altı patriklik konsili toplandı.
Barlaam'ın başlıca destekçisi İmparator III. Andronikos sinodun sona ermesinden sadece beş gün sonra öldü. Barlaam başlangıçta Palamas'a karşı davasını sunmak için ikinci bir şans umsa da, kısa süre sonra davasını sürdürmenin boşuna olduğunu anladı ve Calabria'ya giderek Roma Kilisesi'ne geçti ve Gerace Piskoposu olarak atandı.[2]
Barlaam'ın ayrılmasından sonra Gregori Akindinos, Palamas'ın baş eleştirmeni oldu. Ağustos 1341'de Konstantinopolis'te toplanan ikinci bir konsil Akindinos'u kınadı ve önceki konsilin bulgularını onayladı. Akindinos ve destekçileri 1344'te toplanan üçüncü sinodda kısa bir zafer kazandılar ve Palamas ile öğrencilerinden biri olan Isidore Buchiras aforoz edildi.[3]
Mayıs 1351'de bir patriklik konseyi Palamas'ı kesin olarak akladı ve muhaliflerini mahkûm etti.[2]
Ayrıca bakınız
- İsihazm
- Palamizm
- Dördüncü Konstantinopolis Konseyi (Doğu Ortodoks)
Kaynakça
- ^ Bebis, George S. (2002). "Tradition in the Orthodox Church". New York, NY: Greek Orthodox Archdiocese of America. 10 Ağustos 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2019.
These councils are accepted as having ecumenical status.
- ^ a b "Gregory Palamas: An Historical Overview". 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2010.
- ^ "CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Hesychasm". www.newadvent.org. 14 Kasım 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2023.
Daha fazla bilgi
- T. R. Valentine, " The Eighth and Ninth Ecumenical Councils "
