Zygfryd Rymaszewski

Ten artykuł od 2024-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zygfryd Rymaszewski

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	19 lipca 1927 Nowe Troki
Data śmierci	15 lutego 2024
profesor nauk prawnych
Specjalność: historia prawa
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Doktorat	1965 Uniwersytet Łódzki
Habilitacja	1973
Profesura	1986
Prodziekan
Wydział	Prawa i Administracji UŁ
Odznaczenia

Zygfryd Antoni Rymaszewski^[1] (ur. 9 lipca 1927 w Nowych Trokach pod Wilnem, zm. 15 lutego 2024^[2][3][4]) – polski historyk prawa, profesor Uniwersytetu Łódzkiego.

Biografia

Szkołę podstawową ukończył w Kaletach koło Grodna; w 1945 przyjechał do Łodzi, w 1948 otrzymał świadectwo dojrzałości w XIX Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym dla Dorosłych w Łodzi. W latach 1948–1952 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, w 1953 uzyskał tytuł magistra. W 1953 rozpoczął pracę na UŁ, w 1959 został asystentem w Katedrze Powszechnej Historii Państwa i Prawa, w 1965 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie rozprawy Prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca XV wieku. Od 1965 był zatrudniony na stanowisku adiunkta. W 1973 habilitował się (stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie powszechnej historii państwa i prawa na podstawie rozprawy Łacińskie teksty Landrechtu Zwierciadła Saskiego w Polsce: Versio Vratislaviensis, versio Sandomiriensi)s, Łaski (Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1975). W 1974 powołany na stanowisko docenta. W latach 1981-97 był kierownikiem Katedry Powszechnej Historii Państwa i Prawa na Wydziale Prawa i Administracji UŁ. W 1986 otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk prawnych; podstawą były monografie: Łacińskie teksty Landrechtu Zwierciadła Saskiego w Polsce – Jaskier, tekst główny i noty marginesowe (Łódź 1985) i Sprawy gdańskie przed sądami nadwornymi oraz ingerencje królów w gdański wymiar sprawiedliwości (Wrocław–Łódź 1985). W 1990 został profesorem zwyczajnym.

Był członkiem Senatu Uniwersytetu Łódzkiego, prodziekanem do spraw dydaktyki Wydziału Prawa i Administracji UŁ, zastępcą redaktora do spraw wydawnictw UŁ w zakresie prawa i administracji, przewodniczącym Komisji Statutowej, członkiem Komisji do spraw Badań Naukowych. Przez wiele lat organizował (wraz z żoną) pomoc humanitarną dla Polaków na obecnej Białorusi, pomagał studentom UŁ ze Wschodu, był Pełnomocnikiem Rektora UŁ.

W 2015 nastąpiło uroczyste odnowienie doktoratu Rymaszewskiego na Uniwersytecie Łódzkim - w 50. rocznicę obrony.

Jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych, głównie z zakresu polskiego prawa ziemskiego materialnego i procesowego, dziejów prawa niemieckiego w Polsce, problematyki ustrojowej m.in.: Prawo bliższości krewnych w polskim prawie ziemskim do końca XV w. (Wrocław 1970), „Granicierum perequitatio” w polskim prawie ziemskim (Poznań 1978), Nieznany spis prawa chełmińskiego z przełomu XIV i XV wieku (Łódź 1993), Z badań nad organizacją sądów prawa polskiego w średniowieczu. Woźny sądowy (Warszawa 2008), Z badań nad organizacją sądów prawa polskiego w średniowieczu. Czynności woźnego sądowego (Warszawa 2010).

Członkostwo komitetów i towarzystw naukowych

• Komitet Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk,
• członek redakcji Czasopisma Prawno-Historycznego,
• Polskie Towarzystwo Historyczne (członek Komisja Historyczno-Prawnej Zarządu Głównego),
• Łódzkie Towarzystwo Naukowe (sekretarz II Wydziału, członek Zarządu i Komisji Rewizyjnej).

Odznaczenia i nagrody

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi,
• Medal Komisji Edukacji Narodowej,
• Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi”,
• Złota Odznaka Uniwersytetu Łódzkiego,
• Nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego,
• Nagroda Ministra Edukacji Narodowej,
• Honorowy Medal 600-lecia Miasta Łodzi "za działania na rzecz rozwoju Łodzi przyznawane z okazji 600-lecia Miasta" (2023)^[1].

Rodzina

Był (od 1954) żonaty z Haliną z domu Wasążnik (zm. w 2006) - nauczycielką; miał dwoje dzieci: syna Przemysława i córkę Barbarę Rymaszewską - sędzię Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi.

Przypisy

Bibliografia

• J. Matuszewski (red.), Profesor Zygfryd Rymaszewski. Łódź: Łódzkie Towarzystwo Naukowe, 1997 (seria: Sylwetki Łódzkich Uczonych, ISSN 1230-4328, zeszyt 39), zawiera m.in.: M. Rakowski, Bibliografia prac profesora Zygfryda Rymaszewskiego.
• J. Matuszewski, Garść uwag na jubileusz Profesora Zygfryda Rymaszewskiego. "Czasopismo Prawno-Historyczne" tom LXVI: 2014 nr 1, s. 295-299 (fot.) http://pressto.amu.edu.pl/index.php/cph/article/download/1885/1859.
• T. Szulc, Profesor Zygfryd Rymaszewski. "Kronika. Pismo Uniwersytetu Łódzkiego" http://kronika.uni.lodz.pl/numery/pierwsza-nagroda/artykuly/488/profesor-zygfryd-rymaszewski
• Jubileusz Profesora Zygfryda Rymaszewskiego http://wpiaul.blogspot.com/2014/03/jubileusz-profesora-zygfryda.html
• publikacje Z. Rymaszewskiego w katalogu Bibliotek Narodowe w Warszawie - https://alpha.bn.org.pl/search~S5*pol?/arymaszewski+zygrfyd/arymaszewski+zygrfyd/-3%2C0%2C0%2CB/exact&FF=arymaszewski+zygfryd&1%2C16%2C/indexsort=-