Zdzisław Starostecki

Zdzisław Starostecki

generał brygady
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1919 Łódź
Data i miejsce śmierci	31 grudnia 2010 Sarasota
Przebieg służby
Lata służby	od 1939
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	4 Pułk Pancerny „Skorpion”, 50 DP
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: kampania wrześniowa kampania włoska
Późniejsza praca	konstruktor
Odznaczenia
Cytaty w Wikicytatach

Zdzisław Julian Starostecki (ur. 8 lutego 1919 w Łodzi, zm. 31 grudnia 2010 w Sarasocie) – generał brygady Wojska Polskiego, inżynier, jeden z twórców rakiet systemu Patriot.

Życiorys

Starostecki urodził się w Łodzi, jego sąsiadem był Jan Karski, późniejszy kurier polskiego państwa podziemnego. Przed wybuchem II wojny światowej służył w korpusie kadetów w Chełmnie, w czasie kampanii wrześniowej walczył pod Kockiem, po kapitulacji zaangażował się w warszawskie struktury podziemia; konspirował w Służbie Zwycięstwu Polski. Podczas próby wydostania się przez Rumunię na zachód został aresztowany przez NKWD i skazany na osiem lat pobytu w łagrze na Kołymie. Pracował w kopalni złota, gdzie zaprzyjaźnił się z Aleksandrem Swanidze, również zesłańcem, szwagrem Józefa Stalina.

Dwa razy próbował uciec z zesłania, ale łagier opuścił dopiero wtedy, gdy zgłosił się do Armii Andersa. Pod Monte Cassino zdobył ze szwadronem czołgów kluczową pozycję na wzgórzu „Widmo”. W czasie walk o Bolonię podczas kampanii włoskiej został ranny, groziła mu amputacja nogi. Wojnę zakończył w randze porucznika. Pozostał na emigracji, zamieszkał w Londynie, a w 1952 roku przeniósł się do Stanów Zjednoczonych. Tam studiował na Stevens Institute of Technology, następnie w 1960 roku, zatrudniono go w Centrum Badań Obronnych US Army (Defense Department Research and Development Center).

W latach osiemdziasiątych XX wieku był szefem zespołu pracującego nad systemem rakietowym Patriot, osobiście jest autorem konstrukcji głowicy rakiety. System wszedł na wyposażenie armii amerykańskiej w 1989 roku. Po zdobyciu informacji o tej broni przez wywiadowcę PRL był podejrzewany o udział w przecieku. Zdobycie planów systemu przeciwlotniczego Patriot przypisywano błędnie Marianowi Zacharskiemu, tymczasem zdobył je wywiadowca ppłk SB Zdzisław Przychodzień^[1]. Starosteckiego ostatecznie oczyszczono z zarzutów.

11 listopada 2009 roku został z okazji rocznicy urodzin mianowany na stopień generała brygady przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego^[2].

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010^[3].

4 października 2010 r. Rada Miasta Chełm nadała mu tytuł honorowego obywatela miasta.

Zmarł 31 grudnia 2010 roku w swoim domu na Florydzie^[4].

Upamiętnienie

W 2024 został patronem 37 Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej wchodzącego w skład 3. Warszawskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej^[5]

Ordery i odznaczenia

• Order Virtuti Militari
• Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2007)^[6]
• Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1996)^[7]
• Krzyż Walecznych

Przypisy

Bibliografia

• Kopał złoto na Syberii, zostanie generałem
• Aleksandra Ziółkowska-Boehm, Conversation with Zdzisław Julian Storostecki, From Monte Cassino to „Patriot” Warheads, z The Roots Are Polish (ang.)
• Aleksandra Ziółkowska-Boehm, Druga bitwa o Monte Cassino i inne opowiesci (Warszawa, 2014), ISBN 978-83-244-0363-9
• Dziennik Wschodni
• Zdzisław J.Z.J. Starostecki Zdzisław J.Z.J., WaldemarW. Piasecki WaldemarW., Spowiedź patrioty [online], Tygodnik Powszechny, 26 sierpnia 2008 [zarchiwizowane z adresu 2009-12-28] .
• artykuł na stronie Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
• rozdział poświęcony Z. Starosteckiemu pt.„Sekret pułku” [w:] Aleksandra Ziółkowska-Boehm, Amerykanie z wyboru i inni, Warszawa 1998, ISBN 83-900358-7-1, powtórzony w Na tropach Wańkowicza po latach, Warszawa 2009; ISBN 978-83-7648-261-3.