Zasada Cavalieriego

Fragmenty pracy Cavalieriego Geometria indivisibilibus quadam ratione promota

Zasada Cavalieriego[1] – metoda obliczania objętości brył przestrzennych, odkryta przez Archimedesa i opisana ponownie przez XVII-wiecznego matematyka włoskiego, Bonaventurę Cavalieriego. Obecnie uogólniona na wielowymiarową miarę Lebesgue’a oraz abstrakcyjne przestrzenie z miarą produktową. Zasada Cavalieriego, w swoim oryginalnym sformułowaniu, mówi że[2]:

Jeśli dwie bryły mają tę własność, że ich przekroje wszystkimi płaszczyznami równoległymi do jednej, z góry ustalonej płaszczyzny, mają te same pola, to te bryły mają równe objętości.

Twierdzenie to zwykle wystarcza do obliczania objętości znanych brył, jak np. stożek czy elipsoida, jednak może być w naturalny sposób uogólnione na język współczesnej matematyki.

Wstępne definicje

Niech N , N 1 , N 2 {\displaystyle N,N_{1},N_{2}} będą takimi liczbami naturalnymi, że N = N 1 + N 2 . {\displaystyle N=N_{1}+N_{2}.} Wówczas można dokonać utożsamienia:

R N = R N 1 × R N 2 . {\displaystyle \mathbb {R} ^{N}=\mathbb {R} ^{N_{1}}\times \mathbb {R} ^{N_{2}}.}

Niech A R N , x 1 R N 1 , x 2 R N 2 {\displaystyle A\subseteq \mathbb {R} ^{N},\,x_{1}\in \mathbb {R} ^{N_{1}},\,x_{2}\in \mathbb {R} ^{N_{2}}} oraz x = ( x 1 , x 2 ) {\displaystyle x=(x_{1},x_{2})} oznacza element przestrzeni R N . {\displaystyle \mathbb {R} ^{N}.} Zbiory

  • A x 1 = { x 2 R N 2 : ( x 1 , x 2 ) A } , {\displaystyle A_{x_{1}}=\{x_{2}\in \mathbb {R} ^{N_{2}}\colon \,(x_{1},x_{2})\in A\},}
  • A x 2 = { x 1 R N 1 : ( x 1 , x 2 ) A } {\displaystyle A^{x_{2}}=\{x_{1}\in \mathbb {R} ^{N_{1}}\colon \,(x_{1},x_{2})\in A\}}

nazywane są, odpowiednio, cięciem górnym (wzdłuż punktu x 1 ) {\displaystyle x_{1})} ) i cięciem dolnym (wzdłuż punktu x 2 {\displaystyle x_{2}} ) zbioru A . {\displaystyle A.}

Niech ponadto

  • π 1 ( A ) = { x 1 R N 1 : ( x 2 R N 2 ) ( x 1 , x 2 ) A } , {\displaystyle \pi _{1}(A)=\{x_{1}\in \mathbb {R} ^{N_{1}}\colon \,(\exists x_{2}\in \mathbb {R} ^{N_{2}})(x_{1},x_{2})\in A\},}
  • π 2 ( A ) = { x 2 R N 2 : ( x 1 R N 1 ) ( x 1 , x 2 ) A } , {\displaystyle \pi _{2}(A)=\{x_{2}\in \mathbb {R} ^{N_{2}}\colon \,(\exists x_{1}\in \mathbb {R} ^{N_{1}})(x_{1},x_{2})\in A\},}

tzn. π 1 ( A ) , π 2 ( A ) {\displaystyle \pi _{1}(A),\pi _{2}(A)} rzutowaniami zbioru A {\displaystyle A} na przestrzenie, odpowiednio, R N 1 {\displaystyle \mathbb {R} ^{N_{1}}} i R N 2 . {\displaystyle \mathbb {R} ^{N_{2}}.} Symbolami L N , L N 1 , L N 2 {\displaystyle {\mathcal {L}}_{N},{\mathcal {L}}_{N_{1}},{\mathcal {L}}_{N_{2}}} oznaczane tu będą σ-ciała zbiorów mierzalnych w sensie Lebesgue’a względem, odpowiednio, N - , {\displaystyle N{\text{-}},} N 1 - {\displaystyle N_{1}{\text{-}}} i N 2 {\displaystyle N_{2}} -wymiarowej miary Lebesgue’a l N , l N 1 , l N 2 . {\displaystyle l_{N},l_{N_{1}},l_{N_{2}}.}

Zasada Cavalieriego

Jeśli A L N , {\displaystyle A\in {\mathcal {L}}_{N},} to

  • dla prawie wszystkich x 1 R N 1 {\displaystyle x_{1}\in \mathbb {R} ^{N_{1}}} zbiór A x 1 {\displaystyle A_{x_{1}}} jest mierzalny w sensie N 2 {\displaystyle N_{2}} -wymiarowej miary Lebesgue’a,
  • funkcja x 1 l 2 ( A x 1 ) {\displaystyle x_{1}\mapsto l_{2}(A_{x_{1}})} jest mierzalna,
  • l N ( A ) = R N 1 l N 2 ( A x 1 ) d l N 1 ( x 1 ) . {\displaystyle l_{N}(A)=\int \limits _{\mathbb {R} ^{N_{1}}}l_{N_{2}}(A_{x_{1}})dl_{N_{1}}(x_{1}).}

Jeżeli ponadto, π 1 ( A ) L N 1 , {\displaystyle \pi _{1}(A)\in {\mathcal {L}}_{N_{1}},} to

l N ( A ) = π 1 ( A ) l N 2 ( A x 1 ) d l N 1 ( x 1 ) . {\displaystyle l_{N}(A)=\int \limits _{\pi _{1}(A)}l_{N_{2}}(A_{x_{1}})dl_{N_{1}}(x_{1}).}

Komentarze

  • Cięcia A x 1 , A x 2 {\displaystyle A_{x_{1}},A^{x_{2}}} są mierzalne dla prawie wszystkich x 1 R N 1 , x 2 R N 2 . {\displaystyle x_{1}\in \mathbb {R} ^{N_{1}},x_{2}\in \mathbb {R} ^{N_{2}}.} Jest to konsekwencją faktu, iż σ-ciało produktowe L N 1 L N 2 {\displaystyle {\mathcal {L}}_{N_{1}}\otimes {\mathcal {L}}_{N_{2}}} jest zawarte w sposób właściwy w L N , {\displaystyle {\mathcal {L}}_{N},} tzn. istnieją takie zbiory postaci A × B L N , {\displaystyle A\times B\in {\mathcal {L}}_{N},} gdzie A R N 1 , B R N 2 , {\displaystyle A\subseteq \mathbb {R} ^{N_{1}},B\subseteq \mathbb {R} ^{N_{2}},} że zbiór A {\displaystyle A} lub zbiór B {\displaystyle B} nie jest mierzalny względem odpowiedniego σ-ciała.
  • Zasadę Cavalieriego używa się często do dowodu twierdzenia Fubiniego – z drugiej strony, jeżeli dowód twierdzenia Fubiniego prowadzony jest bez jej to użycia, to wtedy można uznać ją za wniosek tego twierdzenia.

Zobacz też

  • twierdzenie Fubiniego
  • twierdzenie Guldina

Przypisy

  1. Odmieniamy Cavalier i ego, patrz Słownik Ortograficzny PWN.
  2. Cavalieriego zasada, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-07-20] .

Bibliografia

  • Witold Kołodziej: Analiza matematyczna. Warszawa: PWN, 1979.
  • Krzysztof Maurin: Analiza. Część I. Elementy. Warszawa: PWN, 1976.

Linki zewnętrzne

  • JarosławJ. Górnicki JarosławJ., Zasada Cavalieriego, [w:] pismo „Delta”, deltami.edu.pl, styczeń 2012, ISSN 0137-3005 [dostęp 2022-07-19]  (pol.).
Kontrola autorytatywna (metoda):
  • BNCF: 38943