Wiktor z Wity

Wiktor z Wity (zm. w VI wieku) – biskup Afryki.

Urodził się po 429 roku w afrykańskiej prowincji Byzacena. Większość życia spędził w Kartaginie, gdzie doświadczył prześladowań ze strony Wandalów. Był świadkiem wygnania biskupa Quodvultdeusa, ucznia św. Augustyna z Hippony. Zmarł po 510 roku.

Wiktor z Wity jest znany przede wszystkim z zachowanego dzieła historycznego pod tytułem Dzieje prześladowania Kościoła w Afryce przez Wandalów (ok. 480). Pismo to jest relacją naocznego świadka prześladowań Kościoła katolickiego przez królów wandalskich Genzeryka (428-477) i Huneryka (477-484).

Bibliografia

  • Emil Stanula, Wiktor z Wity [w:] César Vidal Manzanares, Pisarze wczesnochrześcijańscy I-VII w., wyd. Verbinum, Warszawa 2001.
  • Wiktor z Wity, Dzieje prześladowania Kościoła w Afryce przez Wandalów, tłum., wstęp i komentarz Jan Czuj, Poznań 1930. Pisma Ojców Kościoła t.14. Reprint: Poznań 2005 ISBN 8389361-80-9
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 000000012280469X
  • VIAF: 58151776835918012960, 261601822, 937145857099022922251, 250958227
  • LCCN: no2006055841
  • GND: 100963803
  • BnF: 125405266
  • SUDOC: 06700606X
  • SBN: RAVV044529
  • NLA: 36010943
  • NKC: jo2003163239
  • NTA: 070972761
  • BIBSYS: 95005161
  • PLWABN: 9810643535305606
  • NUKAT: n2012218019, n97060489
  • J9U: 987007303516305171, 987007269595605171
  • NSK: 000135426