Włókna siateczkowe

Włókna siateczkowe, włókna siateczkowate, włókna retikulinowe, włókna srebrochłonne, włókna kratkowe (łac. fibrae reticulares) – delikatne włókna tkanki łącznej siateczkowej i tkanki łącznej luźnej, zbudowane z kolagenu i glikoprotein, tworzące sieci podtrzymujące komórki. Stanowią zręby narządów wewnętrznych, między innymi wątroby, śledziony i węzłów chłonnych[1][2]. Wybarwiają się za pomocą soli srebra na czarno. Włókna te są wytwarzane przez fibroblasty i ich odpowiedniki np. komórki siateczki[3].

Przypisy

  1. ↑ Eldra Pearl Solomon, Linda R. Berg, Diana W. Martin, Claude A. Villee: Biologia. Warszawa: Multico, 1996, s. 784-785. ISBN 83-7073-090-6.
  2. ↑ AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 132, ISBN 978-83-200-4323-5 .
  3. ↑ Maciej Zabel: Histologia. Elsevier Urban & Partner., 2014.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Encyklopedia internetowa (białko):
  • Catalana: 0139152