Szajtł

Ten artykuł od 2012-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szajtł (jidysz od niemieckiego Scheitel – czubek głowy) – peruka noszona przez ortodoksyjne zamężne Żydówki na ogolonej głowie. Zaczęła być stosowana w średniowieczu, jako ozdoba, w XVIII w. stała się powszechna w kręgach ortodoksji. Zwyczaj ten występował jedynie wśród Żydów aszkenazyjskich. Wywodzony jest z Księgi Liczb 5,18. Prawo religijne zakazywało Żydom modlitwy w obecności kobiety, której włosy pozostają odkryte. Początkowo jednak wystarczało przykrywanie włosów szalem lub chustą. Obecnie mężatki golą głowy tylko w środowiskach ultraortodoksyjnych. Przykrywają je chustami.