Syntaktyka (językoznawstwo)
Ten artykuł dotyczy pojęcia z dziedziny językoznawstwa. Zobacz też: inne znaczenia słowa „syntaktyka”. |
Syntaktyka, składnia (gr. σύνταξις sýntaxis – „porządek, szyk”, συντακτικός syntaktikós – „porządkujący”[1][2][3]) – dział językoznawstwa, który zajmuje się budową wypowiedzeń.
Syntaktyka (w ujęciu tradycyjnym) bada takie zjawiska jak funkcje wyrazów w zdaniu (funkcja podmiotu, orzeczenia, dopełnienia itd.), zależności między wyrazami w zdaniu (np. związek zgody, związek rządu, związek przynależności) czy szyk wyrazów w wypowiedzeniu.
W odmiennym ujęciu (występującym w gramatyce generatywnej) syntaktyka opisuje sposoby łączenia się morfemów w zdania. W ujęciu gramatyki generatywnej syntaktyka przeciwstawia się semantyce i fonologii, morfologia natomiast stanowi część fonologii i syntaktyki.
Zobacz też
Zobacz hasło składnia w Wikisłowniku |
- syntaktyka w logice, zwana też czasem składnią logiczną
- składnia dialektalna (gwarowa)
Przypisy
- ↑ Władysław Kopaliński: syntagma; syntaksa; syntaktyka; syntaktyczny. [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [on-line]. slownik-online.pl. [dostęp 2018-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-15)].
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: σύνταξις. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
- ↑ Henry George Liddell, Robert Scott: συντακτικός. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-15]. (ang.).
- p
- d
- e
Językoznawstwo
|
- Historia językoznawstwa
- Deskryptywizm (opisowość)
- Normatywizm (preskryptywizm)
Kontrola autorytatywna (podsystem językowy):
- Britannica: topic/syntax
- Universalis: syntaxe
- БРЭ: 3664753
- NE.se: syntax
- SNL: syntaks
- Catalana: 0269617, 0142883, 0211084
- DSDE: syntaks