Sobór Trójcy Świętej w Dnieprze

Sobór Trójcy Świętej

Свято-Троїцький Кафедральний собор

12-101-0357
sobór katedralny
Widok ogólny (2020)
Państwo	Ukraina
Obwód	dniepropetrowski
Miejscowość	Dniepr
Adres	Troitska pl., 7
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Eparchia	dniepropetrowska
Katedra	od lat 20. XX w.
Wezwanie	Trójcy świętej
Wspomnienie liturgiczne	Święto Trójcy Świętej (niedziela Pięćdziesiątnicy)
Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie	cząstka dębu Abrahama
Historia Data rozpoczęcia budowy 1837 Data zakończenia budowy 2. poł. XIX w. Data zamknięcia 1934 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1942 Fundator kupcy jekaterynosławscy
Dane świątyni Architekt Louis Charlemagne-Baudet, Pietro Visconti Świątynia • materiał bud. • cegła, kamień Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 6 Dzwonnica • typ dzwonnicy wbudowana (początkowo wolnostojąca)
Położenie na mapie obwodu dniepropetrowskiego Dniepr, sobór Trójcy Świętej
Położenie na mapie Ukrainy Dniepr, sobór Trójcy Świętej
48°27′46,8″N 35°02′42,0″E/48,463000 35,045000
Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór Trójcy Świętej – prawosławny sobór w Dnieprze. Jedna z dwóch katedr eparchii dniepropetrowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego^[1].

Świątynia znajduje się przy placu Troickim^[2].

Historia

Pierwszą cerkiew w Jekaterynosławiu zbudowano pod koniec XVIII w. Była to drewniana świątynia, konsekrowana 15 stycznia 1791 r. pod wezwaniem Kazańskiej Ikony Matki Bożej. W latach 30. XIX w., w związku ze złym stanem technicznym cerkwi, miejscowi kupcy wystąpili z inicjatywą wzniesienia na jej miejscu murowanej świątyni. Projekt sporządziło dwóch petersburskich architektów – Louis Charlemagne-Baudet i Pietro Visconti. W 1837 r. wyświęcono miejsce pod budowę cerkwi^[2]. Prace budowlane ukończono do 1855 r.^[3]

W latach 60. XIX w. w sąsiedztwie cerkwi wzniesiono kamienną dzwonnicę. W późniejszym czasie pomiędzy cerkwią a dzwonnicą zbudowano łącznik, w wyniku czego powierzchnia świątyni wzrosła niemal dwukrotnie. Obok cerkwi wzniesiono budynek szkoły parafialnej. Przed 1910 r. świątynia została gruntownie wyremontowana^[2].

W latach 20. XX w. cerkiew zaczęła pełnić funkcje soboru katedralnego^[3].

W 1934 r. sobór został zamknięty; w budynku urządzono magazyn. Przywrócenie funkcji kultowych nastąpiło w 1942 r. W latach pięćdziesiątych przeprowadzono w świątyni prace konserwatorskie^[2].

Inne informacje

Na wyposażeniu soboru znajdują się ikony: Trójcy Świętej (z cząstką dębu Abrahama), Płaczącego Zbawiciela, Matki Bożej – Miłującej, Kazańska, Samarska, a także raki z relikwiami oraz płaszczenica, która wcześniej znajdowała się w monasterskiej cerkwi św. Mikołaja w Briańsku. Ikonostas pochodzi z poprzedniej, XVIII-wiecznej cerkwi Kazańskiej Ikony Matki Bożej^[2].

Na zewnątrz, przy ścianach soboru mieszczą się groby duchownych (biskupów i kapłanów), którzy nieśli posługę w świątyni^[2].

Nabożeństwa w soborze celebrowane są codziennie^[2].

Przypisy