Sandro Mazzola
 Mazzola w barwach Interu Mediolan w 1971 | |||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Alessandro Mazzola | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 listopada 1942 | ||||||||
| Wzrost | 179 cm | ||||||||
| Pozycja | pomocnik | ||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||
| |||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Sandro Mazzola, właśc. Alessandro Mazzola (ur. 8 listopada 1942 w Turynie) – włoski piłkarz, który występował na pozycji pomocnika lub napastnika. Legenda Interu Mediolan. Uważany przez wielu za jednego z najlepszych włoskich piłkarzy w historii i jednego z najlepszych piłkarzy swojego pokolenia na świecie[1][2].
W latach 1963–1974 reprezentant Włoch. Złoty medalista Mistrzostw Europy 1968 i srebrny medalista Mistrzostw Świata 1970. Uczestnik Mistrzostw Świata 1966 i 1974.
Życiorys
Jest synem tragicznie zmarłego Valentino Mazzoli, wielkiego piłkarza i kapitana AC Torino, który wraz z resztą zespołu zginął w katastrofie lotniczej w 1949. Mazzola był jednym z najlepszych piłkarzy Interu lat 60. i 70., całą swoją karierę związał z ekipę Nerazzurrich.
Mazzola debiutował w barwach Interu 10 czerwca 1961 w dotkliwie przegranym 1:9 spotkaniu z Juventusem i z rzutu karnego zdobył jedyną bramkę dla mediolańskiej drużyny. Gol dał nastolatkowi przepustkę do pierwszego zespołu Interu i już dwa lata później występował w nim regularnie, będąc jednym z najważniejszych ogniw słynnej ekipy Helenio Herrery.
Mazzola zdobył dla Interu 116 bramek w 417 ligowych spotkaniach, w Pucharze Włoch zaliczył 80 występów strzelając 24 gole, a na europejskich boiskach rozegrał 67 spotkań trafiając w nich 20 razy do siatki bramki rywali. W sumie w 565 spotkaniach zdobył 160 goli. Wraz z Interem Mazzola czterokrotnie zdobył Scudetto (1963, 1965, 1966, 1971), dwa Puchary Mistrzów (1964, 1965) i dwa Puchary Interkontynentalne (1964, 1965), a w 1965 roku został także królem strzelców Serie A.
W reprezentacji Włoch zagrał 70 razy i zdobył 22 bramki. Pierwszy mecz w koszulce Azzurrich rozegrał przeciwko Brazylii 12 maja 1963 – miał wówczas zaledwie 20 lat. Wziął udział w trzech finałowych turniejach MŚ (1966, 1970 i 1974), w 1970 zdobywając tytuł wicemistrzowski. Mazzola jest także mistrzem Europy z 1968.
Mazzola był dyrektorem sportowym Interu w latach 1995–2003. Był komentatorem stacji Rai Sport, dla której relacjonował m.in. Mistrzostwa Świata 1982.
Sukcesy
Inter Mediolan
- Miistrzostwo Włoch: 1962/1963, 1964/1965, 1965/1966, 1970/1971
- Puchar Europy Mistrzów Klubowych: 1963/1964, 1964/1965
- Puchar Interkontynentalny: 1964, 1965
Reprezentacyjne
Indywidualne
- Król strzelców Serie A: 1964/1965 (17 goli)
- Król strzelców Pucharu Europy Mistrzów Klubowych: 1963/1964 (7 goli)
Wyróżnienia
- Złota Piłka (2. miejsce): 1971[3]
- Drużyna turnieju Mistrzostw Europy: 1968[4]
Przypisy
- ↑ #InterLegends - Sandro Mazzola: The Man Who Embodies The Word "Nerazzurri" [online], SempreInter.com, 19 września 2018 [dostęp 2023-07-09] (ang.).
- ↑ Nella casa di Valentino Mazzola,due camere e cucina per un mito [online], La Stampa, 4 września 2011 [dostęp 2023-07-09] (wł.).
- ↑ European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1971 [online], www.rsssf.org [dostęp 2023-07-09] .
- ↑ UEFA.com, EURO 1968 Team of the Tournament | UEFA EURO [online], UEFA.com [dostęp 2023-07-09] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Sandro Mazzola w bazie National Football Teams (ang.)
- p
- d
- e
Składy reprezentacji Włoch
- p
- d
- e
Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1966
- p
- d
- e
Skład reprezentacji Włoch na Euro 1968
|
- p
- d
- e
Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1970
- p
- d
- e
Skład reprezentacji Włoch na Mundialu 1974
- p
- d
- e
Osiągnięcia i nagrody
- p
- d
- e
| 1930–1940 | |
|---|---|
| 1941–1950 | |
| 1951–1960 | |
| 1961–1970 | |
| 1971–1980 | |
| 1981–1990 | |
| 1991–2000 |
|
| 2001–2010 | |
| 2011–2020 | |
| od 2021 |
|
- p
- d
- e
| Puchar Europy |
|
|---|---|
| Liga Mistrzów |
|
- p
- d
- e
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 1968
