SAR-Lupe

SAR-Lupe – pierwsza niemiecka konstelacja satelitów wywiadowczych. Składa się z 5 identycznych satelitów i jednej stacji naziemnej. System osiągnął pełną sprawność 22 lipca 2008 roku^[1]. Jego działanie planuje się na co najmniej 10 lat.

Projekt został sfinansowany przez niemieckie ministerstwo obrony i federalne biuro technik obronnych. Do zdań SAR-Lupe należy:

zapewnienie stałego monitoringu, bez względu na warunki pogodowe i pory dnia, obszarów kryzysowych i dotkniętych klęskami żywiołowymi
pomoc w planowaniu i przygotowywaniu operacji militarnych i pokojowych
pomoc w rozmieszczaniu wojsk

30 lipca 2002 Niemcy i Francja podpisały porozumienie o współpracy, na mocy którego niemiecki SAR-Lupe wejdzie w skład europejskiego system rozpoznawczego (konstelacje Helios II, COSMO-SkyMed, Pléiades, TerraSAR-X).

Satelity

Satelity wynoszono, w przybliżeniu, co pół roku. Wszystkie rakietami Kosmos 3M z kosmodromu Plesieck.

SAR-Lupe 1 – 19 grudnia 2006, z około rocznym opóźnieniem
SAR-Lupe 2 – 2 lipca 2007
SAR-Lupe 3 – 1 listopada 2007
SAR-Lupe 4 – 27 marca 2008
SAR-Lupe 5 – 22 lipca 2008

Budowa

Każdy z satelitów ma wymiary 4×3×2 m i waży ok. 770 kg. Jest stabilizowany trójosiowo. Pozycja statku jest wyznaczana za pomocą czujników Słońca i gwiazd, a zmieniana jest z pomocą żyroskopów i silniczków na hydrazynę. Satelity zużywają średnio 250 W energii elektrycznej, gromadzonej w ogniwach NiH₂. Przewidywany czas pracy satelity wynosi 10 lat.

Łączność

Łączność radiowa odbywa się w paśmie X (pobieranie danych za pomocą anteny radaru) i jest szyfrowana. Wysyłanie danych odbywa się w paśmie S i również jest szyfrowane. Dodatkowo, satelity mogą łączyć się między sobą w celu wymiany danych (pasmo S). Każdy satelita wyposażony jest też w 128 Gb pamięci stałej.

Orbita

Pięć satelitów będzie zajmowało trzy płaszczyzny orbitalne na wysokości 500 km i nachyleniach bliskich polarnym. Na płaszczyźnie 1 będą znajdowały się 2 satelity, na płaszczyźnie 2 jeden, i na płaszczyźnie 3 dwa statki. Kąt między płaszczyznami 1 i 2 wynosić będzie 64°, a między 2 i 3, 65,6°.

Radar

Satelity są wyposażone w radar o syntetycznej aperturze (SAR), co umożliwia im wykonywanie zdjęć o wysokiej rozdzielczości bez względu na warunki atmosferyczne. Radary działają w paśmie X i korzystają z nieruchomej anteny o średnicy 3,3 m. Mogą one działać w dwóch trybach:

punktowym (spotlight) – rozdzielczość 50 cm, pole widzenia 5,5 km
pasmowym (stripmap) – rozdzielczość 1 m, pole widzenia 8×60 km

Część naziemna

Stacja naziemna mieści się w Zentrum für Nachrichtenwesen der Bundeswehr w Gelsdorf. Odpowiada ona za kontrolę satelitów oraz odbiór i analizę danych. W pozimnowojennym bunkrze należącym do ośrodka, mieścić się będzie archiwum danych.

Wykonawcy

Satelity i urządzenia naziemne projektuje i wykonuje wiele firm. Głównymi wykonawcami są:

OHB-System AG
LSE Space Engineering & Operations AG.

Pozostali:

Alcatel Alenia Space i Saab Ericsson (anteny SAR)
Carlo Gavazzi Space, TESAT-Spacecom GmbH (opracowanie specjalnych wzmacniaczy)
RST Radar Systemtechnik GmbH, Thales, EADS (urządzenia naziemne)
Niemiecka Agencja Kosmiczna – wystrzelenie i początkowe działania na orbicie, oraz wsparcie w obsłudze systemu