Radziwiłłów

Zobacz też: inne znaczenia.
Radziwiłłów
Радивилів
ilustracja
Herb Flaga
Herb flaga Radziwiłłowa↗
Państwo

 Ukraina

Obwód

 rówieński

Powierzchnia

5,06 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


10 493[1]

Nr kierunkowy

+380-3633

Kod pocztowy

35500—35508

Położenie na mapie obwodu rówieńskiego
Mapa konturowa obwodu rówieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Radziwiłłów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Radziwiłłów”
Ziemia50°07′43″N 25°15′52″E/50,128611 25,264444
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Radziwiłłów (ukr. Радивилів, ros. Радивилов), 1564–1939: Radziwiłłów, 1939–1993: Czerwonoarmiejsk (ros. Червоноармейск)[2] / Czerwonoarmijsk (ukr. Червоноармійськ) – miasto na Ukrainie i stolica rejonu w obwodzie rówieńskim.

Znajduje się tu stacja kolejowa Radziwiłłów, położona na linii Lwów – Zdołbunów[2]. W okresie zaborów była rosyjską stacją graniczną na granicy z Austro-Węgrami.

Historia

Prywatne miasto szlacheckie położone było w XVI wieku w województwie wołyńskim[3].

W okresie powstania styczniowego 2 lipca 1863 siły polskie atakowały Radziwiłłów bez powodzenia.

W II Rzeczypospolitej Radziwiłłów należał do powiatu krzemienieckiego w województwie wołyńskim. 1 stycznia 1925 r. została wyłączony z powiatu krzemienieckiego i przyłączona do powiatu dubieńskiego[4]. 21 kwietnia 1934 z gminy wiejskiej Radziwiłłów wyłączono część osady wojskowej Radziwiłłów Jana Łażewskiego o obszarze 6,1087 ha oraz grunty wsi Radziwiłłów o obszarze 157,7711 ha i włącza się je do miasta Radziwiłłowa w tymże powiecie i województwie[5].

Przed wojną mieszkało w nim około 6000 mieszkańców, z czego połowę stanowili Żydzi, 31% Ukraińcy a 17% Polacy.

Podczas okupacji niemieckiej w Radziwiłłowie istniało getto dla Żydów. Jego więźniowie zostali eksterminowani w 1942 roku: 29 maja rozstrzelano 1350 osób a 6 października 950. Około 800 osób zdołało zbiec przed egzekucją[6]. W 1943 roku podczas rzezi wołyńskiej miasto obsadzone załogą niemiecką stanowiło miejsce schronienia polskich uchodźców z eksterminowanych przez UPA wiosek. Polacy zajmowali pożydowskie domy; tych, dla których nie starczyło miejsca, wywożono na roboty przymusowe w III Rzeszy[7].

W 1989 liczyło 10 353 mieszkańców[2][8].

W 2013 liczyło 10 508 mieszkańców[9].

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.61
  2. a b c Червоноармейск // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 2. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.630
  3. Zenon Guldon, Jacek Wijaczka, Skupiska i gminy żydowskie w Polsce do końca XVI wieku, w: Czasy Nowożytne, 21, 2008, s. 164.
  4. Dz.U. z 1924 r. nr 68, poz. 655
  5. Dz.U. 1934 nr 35 poz. 322
  6. Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.834
  7. WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 98-99, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .
  8. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  9. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

  • Radziwiłłów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 476 .
  • Walka w Radyvyliv 150 lat temu pozostawiła swój ślad w historii
  • Raziwilow na mapie von Miega
  • Ṡredniowieczna miłość oraz miasto Radziwiłłów (program Ukraińskiej Telewizji Państwowej z napisami w języku polskim) w serwisie YouTube
  • м. Радивилів, Рівненська область, Радивилівський район (ukr.)
  • Archiwalne widoki miasta w bibliotece Polona
  • p
  • d
  • e
Powiat krzemieniecki (1921–1939)
  • Siedziba powiatu – Krzemieniec
Przynależność wojewódzka
  • woj. wołyńskie (1921–39)
Miasta
Gminy wiejskie
  • Bereżce
  • Białokrynica (do 1933)
  • Białozórka
  • Borki (do 1933)
  • Borsuki (do 1933)
  • Dederkały
  • Katerburg (od 1933)
  • Kołodno (od 1933)
  • Łanowce (od 1924)
  • Pańkowce (do 1923)
  • Poczajów
  • Radziwiłłów (do 1924 )
  • Stary Oleksiniec
  • Szumsk
  • Uhorsk (od 1933)
  • Wierzbowiec (do 1933)
  • Wiśniowiec
  • Wyszogródek
  • Zarudzie (do 1933)
  • p
  • d
  • e
Powiat dubieński (1921–1939)
  • Siedziba powiatu – Dubno
Przynależność wojewódzka
  • woj. wołyńskie (1921–39)
Miasta
Gminy wiejskie
  • Beresteczko (do 1924 )
  • Boremel
  • Buderaż (do 1924 )
  • Dubno
  • Jarosławicze
  • Kniahinin
  • Krupiec
  • Malin
  • Mizocz (do 1924 )
  • Młynów
  • Ołyka (do 1924 )
  • Radziwiłłów ( od 1925)
  • Sudobicze
  • Tesłuhów
  • Warkowicze
  • Werba
  • p
  • d
  • e

Kontrola autorytatywna (miasto na Ukrainie):
  • VIAF: 135060442
  • LCCN: n2001096561
  • J9U: 987007484774805171