Pryszczarkowate
| Cecidomyiidae[1] | |||
 Pryszczarek heski (Mayetiola destructor) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | stawonogi | ||
| Gromada | owady | ||
| Podgromada | uskrzydlone | ||
| Rząd | |||
| Rodzina | pryszczarkowate | ||
| |||
| |||
Pryszczarkowate, pryszczarki (Cecidomyiidae) – duża rodzina owadów z rzędu muchówek. Występują pospolicie we wszystkich środowiskach lądowych.
Są to niewielkie owady (1,5–3,5 mm długości)[2] o delikatnej budowie, często z czerwonawym odwłokiem. Czułki długie, często pokryte szczecinkami. Skrzydła szerokie, o silnie zredukowanym użyłkowaniu[2], zwykle żółtym, pomarańczowym lub czerwonawym[3].
Larwy, często jaskrawo ubarwione, są drapieżne lub roślinożerne, wysysające soki z roślin powodując ich usychanie lub żywią się strzępkami grzybni. Niektóre są groźnymi szkodnikami upraw zbóż i warzyw, inne żerują na drzewach iglastych lub liściastych, a skutkiem ich działania jest powstawanie narośli (galasów) lub schnięcie rośliny.
Larwy niektórych pryszczarkowatych są drapieżnikami mszyc i koliszków. Są też takie, u których zachodzi pedogeneza.
Osobniki dorosłe żyją bardzo krótko.
Do rodziny należy ponad 5,7 tys. gatunków, z czego w Polsce wykazano 464[3].
Zobacz też
- owady Polski
Przypisy
- ↑ Cecidomyiidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Barbara Wilkaniec (red.): Entomologia stosowana. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, 2009. ISBN 978-83-7160-538-3.
- ↑ a b Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
Kontrola autorytatywna (takson):
- NKC: ph205423
- PWN: 3963116
- Britannica: animal/gall-midge
- БРЭ: 2341934
- SNL: gallmygg
- DSDE: galmyg
