Posadnik

Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Posadnik (ros. посадник) – urzędnik książęcy na średniowiecznej Rusi (X-XV w.), sprawujący z ramienia panującego namiestnictwo administracyjne, wojskowe, skarbowe i sądowe na określonym terytorium, z siedzibą w ośrodku grodowym[1]. W Nowogrodzie Wielkim XII-XV w. urząd posadnika, elekcyjny, był najważniejszym stanowiskiem państwowym.

Przypisy

  1. Mały słownik kultury dawnych Słowian. red. Lech Leciejewicz. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 302.

Bibliografia

  • Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 7. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967.
Encyklopedie internetowe (stanowisko):
  • БРЭ: 3161550