Pokolenie 27
| Ten artykuł od 2019-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Pokolenie 27. (hiszp. Generación del 27) – grupa poetycka powstała na hiszpańskiej scenie literackiej między rokiem 1923 a 1927.
Pierwsze spotkanie grupy miało miejsce w Sewilli dnia 24 maja 1927. Data ta została wybrana w hołdzie barokowemu poecie Luisowi de Góngora, kiedy to przypadła trzechsetna rocznica jego śmierci. Od momentu tego spotkania zaczęto określać tę grupę Pokoleniem Dwudziestym Siódmym. Jej pierwsze publiczne wystąpienie miało miejsce w Ateneum w Sewilli(inne języki) w 1927.
Kluczowi przedstawiciele Pokolenia 27[1]:
- Pedro Salinas (1891-1951)
- Jorge Guillén (1893-1984)
- Gerardo Diego (1896-1987)
- Dámaso Alonso (1898-1990)
- Federico García Lorca (1898-1936)
- Vicente Aleixandre (1898-1984)
- Emilio Prados (1899-1962)
- Rafael Alberti (1902-1999)
- Luis Cernuda (1902-1963)
- Manuel Altolaguirre (1905-1959)
Przypisy
- ↑ BeataB. Baczyńska BeataB., Historia literatury hiszpańskiej, Warszawa 2014, ISBN 978-83-01-17855-0 (pol.).