Parotia
| Parotia | |||
| Vieillot, 1816[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – sześciopiór białoczelny (P. lawesii) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | cudowronki | ||
| Rodzaj | Parotia | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| „Sifilet, Buff.” (= Paradisea sefilata J.R. Forster, 1781) | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Parotia – rodzaj ptaków z rodziny cudowronek (Paradisaeidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei[7].
Morfologia
Długość ciała samców 26–43 cm, samic 25–36 cm; masa ciała samców 153–205 g, samic 110–185 g[8].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1816 roku francuski przyrodnik Louis Jean Pierre Vieillot w książce swojego autorstwa Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire[1]. Gatunkiem typowym jest sześciopiór czarny (Parotia sefilata).
Etymologia
- Parotia (Parotica): gr. παρωτις parōtis „pukiel włosów za uchem”, od παρ par „blisko”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”; w aluzji do sześciu dłutowatych piór z okrągłą końcówką wyrastających z tyłu głowy samców sześciopiórów[2].
- Otostylis (Otostylus, Otostilus): gr. ους ous, ωτος ōtos „ucho”; στυλος stulos „rylec, pióro”[9].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Parotia carolae A.B. Meyer, 1894 – sześciopiór białopióry
- Parotia berlepschi O. Kleinschmidt, 1897 – sześciopiór brązowawy
- Parotia sefilata (J.R. Forster, 1781) – sześciopiór czarny
- Parotia wahnesi Rothschild, 1906 – sześciopiór garbonosy
- Parotia lawesii E.P. Ramsay, 1885 – sześciopiór białoczelny
- Parotia helenae De Vis, 1897 – sześciopiór rogaty
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b L.J.P. Vieillot: Analyse d’une nouvelle ornithologie élémentaire. Paris: Deteville, libraire, rue Hautefeuille, 1816, s. 35. (fr.).
- ↑ a b The Key to Scientific Names ↓, Parotia [dostęp 2023-05-20] .
- ↑ J.G. Wagler: Systema Avium. Cz. 1. Sttutgartiae et Tubingae: mtibus J. G. Gottae, 1827, s. 99 (przypis). (łac.).
- ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 344. (niem.).
- ↑ G.R. Gray: Hand-list of genera and species of birds, distinguishing those contained in the British Museum. Cz. 2. London: printed by order of the Trustees, 1871, s. 16. (ang.).
- ↑ T. Salvadori: Ornitologia della Papuasia e delle Molucche. Cz. 2. Torino: Stamperia reale G.B. Paravia e co. di I. Vigliardi, 1881, s. 515. (wł.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rassmusen (redaktorzy): Crows, mudnesters & birds-of-paradise. IOC World Bird List: Version 13.1. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
- ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Birds-of-Paradise (Paradisaeidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.paradi7.01. [dostęp 2023-05-20]. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names ↓, Otostylis [dostęp 2023-05-20] .
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Paradisaeidae Vigors, 1825 – cudowronki – Birds of paradise (wersja: 2022-09-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-05-20].
Bibliografia
- The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
