Paillon
Paillon koło Drap | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo | Francja | ||
Rzeka | |||
Długość | 36,3 km | ||
Powierzchnia zlewni | 95 km² | ||
Źródło | |||
Miejsce | mont Auri | ||
Wysokość | 1 300 | ||
Współrzędne | 43°54′20″N 7°21′38″E/43,905556 7,360556 | ||
Ujście | |||
Recypient | Morze Śródziemne | ||
Miejsce | |||
Współrzędne | 43°41′40″N 7°16′07″E/43,694444 7,268611 | ||
Położenie na mapie Alp Nadmorskich | |||
Położenie na mapie Francji | |||
Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | |||
|
Paillon (oks. dialekt nicejski: Palhon, Paioun, wł.: Palhoun, Paglione) – rzeka we Francji, przepływająca przez departament Alpy Nadmorskie, uchodząca do Morza Śródziemnego w Nicei. Dopływy: Paillon de Contes, Paillon de Levens, Paillon de l’Escarène, Paillon de Laguet i Banquière.
Charakterystyka
Paillon to typowa śródziemnomorska rzeka o niskim poziomie wody przez prawie cały rok i gwałtownych powodziach w okresie jesiennym, a czasem wiosną, o przepływie sięgającym 500 m3/s raz na dekadę, a 1000 m3/s przy powodziach stulecia[1]. Źródło ma w Alpach Nadmorskich, pod górą Auri na północ od miejscowości Lucéram. Płynie z reguły na południe, przepływając przez L’Escarène, Blausasc, Peillon, Peille, Cantaron, Drap (gdzie wpływa do niej Paillon de Contes), La Trinité i Niceę, w której ostatnie kilka kilometrów została etapami w latach 1868-1972 przeprowadzona pod powierzchnią miasta i uchodzi do morza przy Promenadzie Anglików. Długość rzeki wynosi 36,3 km. Region doliny rzek Paillon i Paillon de Contes to Pays des Paillons[2]. Rzeka jest wspomniana w hymnie Nicei Nissa la Bella[3]. Nad podziemnym korytem rzeki obecnie znajduje się wypełniona zielenią i fontannami Promenada Paillon oraz główny plac Nicei – Plac Massena[4].
Nazwa
Nazwa Paillon (pierwotnie Palhon, Paion) odnosi się do [strumienia] spadającego z wysokości, wodospadu. Rdzeń palh oznacza w języku oksytańskim wzniesienie i znajduje się też w nazwach okolicznych miejscowości Peille i Peillon. Nawiązuje ona do gwałtownych i niespodziewanych powodzi jakie nawiedzały przez wieki zwłaszcza Niceę do czasu przeprowadzenia rzeki pod miastem[5]. Podczas jednej z nich, w 1925 roku do rzeki obsunęła się przybrzeżna skarpa z kaplicą w miejscu męczeństwa św. Poncjusza z Cimiez[6].
Galeria fotografii
- Dolina Paillon w Alpach Nadmorskich
- Ujście do morza pod Promenadą Anglików
- Praczki nad Paillon w Nicei ok. 1900
- Promenada Paillon w Nicei w 2014
Przypisy
- ↑ Dictionnaire historique et biographique du comté de Nice. red. Ralph Schor. Nice: Serre, 2002, s. 276-277. ISBN 978-2-86410-366-0.
- ↑ Fiche cours d'eau. Le Paillon (Y65-0400). Sandre Portail national d'accès aux référentiels sur l'eau. [dostęp 2019-01-24].
- ↑ Nissa la Bella, l'hymne du comté de Nice. nice-la-belle.com. [dostęp 2017-11-19].
- ↑ Tomasz Bobrowski: Plac Massena i Promenada Paillon, Nicea, atrakcje przewodnik. LazurowyPrzewodnik.pl, 2015-02-18. [dostęp 2019-01-24]. (pol.).
- ↑ André Peyregne: Les Niçois domptent. pressreader.com. [dostęp 2019-01-24].
- ↑ G. Laguerre. Saint-Pons de Cimiez. „Provence Historique”. 70, s. 400, 1967.
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa na temat rzeki Paillon. riviere-paillons.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-24)]. (fr.)