Ottweiler

Herb

Państwo

Niemcy

Kraj związkowy

Saara

Powiat

Landkreis Neunkirchen

Powierzchnia

45,51 km²

Wysokość

268 m n.p.m.

Populacja (31 grudnia 2010)
• liczba ludności
• gęstość

14 829
326 os./km²

Nr kierunkowy

06824, 06858

Kod pocztowy

66564

Tablice rejestracyjne

Położenie na mapie Saary

Położenie na mapie Niemiec

49°24′N 7°10′E/49,400000 7,166667

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Ottweiler – miasto w zachodnich Niemczech, w kraju związkowym Saara, w powiecie Neunkirchen. W mieście znajdują się budynki administracyjne powiatu, chociaż miastem powiatowym jest Neunkirchen.

Geografia

Miasto leży nad rzeką Blies, w Zagłębiu Saary.

Ottweiler ma 45,51 km² powierzchni i zamieszkuje je 14 829 osób (2010), leży ok. 23 km na północny wschód od Saarbrücken, ok. 80 km na południowy wschód od Luksemburga i ok. 100 km na południowy zachód od Moguncji.

Podział administracyjny

Miasto podzielone jest na pięć części miasta (Stadtteile):

Fürth im Ostertal z Wetschhausen
Lautenbach z Remmesfürth
Mainzweiler
Ottweiler z Neumünster
Steinbach

Historia

Początki miasta związane są z założeniem klasztoru w obecnej dzielnicy Neumünster, około 871. Pierwsze pisemne wzmianki o nazwie Ottweiler pochodzą z 1393. Miasto największy rozkwit przeżywało w XIII wieku, gdy było pod władaniem grafów Nassau-Saarbrücken. W 1550 Karol V Habsburg nadał Ottweiler prawa miejskie.

W latach 1640–1728 grafowie Nassau-Ottweiler (ród dynastii Nassau) mieli tutaj swoją siedzibę. Po śmierci ostatniego władcy tereny zostały przyłączone do Księstwa Nassau-Usingen.

Grafami Nassau-Ottweiler byli:

Johann Ludwig (1640–1690)
Friedrich Ludwig (1680–1728)

Podczas władań hrabstwa Saarbrücken w Ottweiler uruchomiono manufakturę porcelany i miasto wyspecjalizowało się w jej wyrobie. Pierwszy zakład został wzniesiony w 1763 przez Wilhelma Heinricha. Produkowana porcelana wyróżniała się bielą i czystością, była ona produkowana z pasawskiego kaolinu.

Po śmierci Wilhelma Heinricha w 1768 manufakturę przejął jego syn Ludwig. Pod władaniami syna zakłady zostały zreorganizowane. Został zmieniony skład porcelany, by zaoszczędzić wyczerpujące się pokłady kaolinu, razem z tym zmianie uległa barwa i jakość wyrabianych produktów. Od 1769 fabryka wielokrotnie zmieniała dzierżawców. W 1776 rozpoczęto wyrabianie porcelany z tańszego fajansu, co ponownie przyczyniło się do pogorszenia jakości. Po uprzednim zastawieniu budynki manufaktury zostały sprzedane w 1800.

Dzisiaj porcelana z Ottweiler jest jedną z najrzadszych na świecie. Można ją oglądać w kilku muzeach, największy zbiór znajduje się w miejscowym Witwenpalais.

Do reformy administracyjnej w 1974 Ottweiler było siedzibą powiatu Ottweiler, w jej wyniku powiat przemianowano na powiat Neunkirchen, jednak siedziba pozostała w Ottweiler, ale miastem powiatowym zostało miasto Neunkirchen.

Zabytki

Fürth

wieża kościoła ewangelickiego z XV w.
most z 1550
młyn z częścią mieszkalną i stajnią z 1877
katolicki kościół parafialny pw. św. Michała (St. Michael) z 1868, według projektu Josefa Lercha

Lautenbach

szkoła z 1890

Mainzweiler

gospodarstwo z XVIII w.
szkoła katolicka z 1819, dobudowa piętra nastąpiła w 1872, dzwonnicę odnowiono w 1927

Ottweiler

Powiatowy budynek administracyjny *Witwenpalais*

Stare Miasto
- domy mieszkalne przy Alte Kirchhofstraße 3 i 5, odpowiednio z 1750 i 1860
- dom z zabudowaniami gospodarskimi przy Auf dem Graben 3 z XIX w.
- domy mieszkalne przy Eckenstraße 1 i 2 z XVIII w.
- szkoła na rogu Eckenstraße i Tenschstraße z I. połowy XVIII w., przebudowana w XIX w.
- mury miejskie
- domy mieszkalne przy Enggaß, głównie z XIX w.
- domy przy Gäßling, z XVIII – XIX w., budynek z numerem 1 z 1600
- browar Ottweiler z 1880
- domy przy Goethestraße z XVIII – XIX w.
- bramy mieszkalne przy Goethestraße z XIX w.
- ewangelicki kościół parafialny z wieżą z XVI w.
- pozostałości murów miejskich przy Pauluseck
- domy przy Pauluseck z XVIII w.
- gospoda Rose przy Rathausplatz 2 z XVII w., przebudowana w XIX w.
- stary ratusz
- domy mieszkalne przy Rathausplatz z XVII – XIX w.
- domy mieszkalne przy Sammetgasse z XVII – XVIII w.
- domy mieszkalne przy Schloßhof z XVI – XVII w.
- dawny teatr, obecnie dom przy Schloßhof 6, z 1950–1956 według projektu Carla Holzhausera
- dom rodziny Mehr przy Schloßhof 7/9/11, wybudowany w XVII w. jako stajnia
- fontanna Quack z 1934–1935, projekt L. Nobis
- domy przy Tenschstraße z XVIII w.
- budynki przy Wilhelm-Heinrich-Straße z XVIII-XIX w.
- Witwenpalais, pałac miejski z 1757, projekt Friedrich Joachim Stengel, między 1770 a 1790 użytkowany jako magazyn porcelany, później do 1804 jako dom, przebudowany w latach 1909–1911 przez Otto Eberbacha, rozbudowa w 1929–1931
muzeum Szkolnictwa Saary, powołane do użytku w 1991, udostępnia ponad tysiącletnie eksponaty
cmentarz ewangelicki, mury i brama przy Alte Kirchhofstraße, z 1829 projekt Johanna Jakoba, restaurowany w 1866
kolejowy dworzec towarowy z 1850–1875
dworzec kolejowy
pawilon ogrodowy z 1758
katolicki kościół parafialny pw. św. Jana (St. Johannes), pozostałości wieży
szkoła przy Linxweilerstraße 5, z końca XIX w.
kirkut przy Maria-Juchacz-Ring z 1842
budynek sądu z 1911–1912
magazyn przy Saarbrücker Straße, a z 1913–1914, projekt H. Güth i H. Kurzrock
willa przy Saarbrücker Straße 18 z 1900
most kolejowy Viktoriabrücke z 1857–1858, rozbudowany w 1937
willa przy Seminarstraße 14 z 1891
willa przy Seminarstraße 25 z 1891–1892

Infrastruktura

Transport

Przez teren miasta przebiega droga krajowa B41, od której w centrum odbiega droga B420. Do najbliższej autostrady jest ok. 10 km (autostrada A8, zjazd 23 Neunkirchen-Spissen).

Ottweiler leży przy linii kolejowej Nahetal, dzięki czemu miasto posiada połączenia komunikacyjne z większymi miastami. Pociągi do Saarbrücken odjeżdżają średnio co pół godziny, a składy do miast regionu Ren-Men co godzinę.

Przy dworcu kolejowym tory rozwidlają się na linii kolejowej Ostertal. Na tym 21 km jednotorowym odcinku połączenia pasażerskie zostały uruchomione w 1980. Obecnie na stację końcową we Schwarzerden kursują pociągi muzealne. Od końca 2001 przez pewien okres na tym odcinku odbywał się ruch towarowy.

Stacje i przystanki kolejowe:

Fürth
Ottweiler
Ottweiler-Wingertsweiher

Więzienie

Na północ od miasta na górze Ziegelberg znajduje się więzienie dla młodocianych. Zakład karny zajmuje około 10,5 ha powierzchni, został on otwarty w marcu 1970, może tu przebywać 220 mężczyzn i 16 kobiet. Kompleks składa się z pięciu budynków mieszkalnych, budynku administracyjnego, szkolnego, sali gimnastycznej oraz kuchni. Większość zatrzymanych tu osób ma na koncie wykroczenia narkotykowe.

W jednym ze skrzydeł zamierza się zorganizować więzienie męskie.

Sądownictwo

W Ottweiler znajduje się siedziba sądu rejonowego (Amtsgericht) i sądu okręgowego (Landgericht), miasto należy do obszaru sądu apelacyjnego Saarbrücken.

Polityka

Rada miasta

	CDU	SPD	FDP	FWG	Razem
2004	12	16	2	3	33 miejsca
	0	-3	+2	+1
	33,6%	44,7%	6,3%	10,9%
	+0,8%	-8,2%	+1,9%	+4,4%

Burmistrzowie

od 1990: Hans-Heinrich Rödle, SPD

Współpraca

Ottweiler posiada dwie miejscowości partnerskie:

Saint-Rémy, Francja, od 1982
Wrilisia, Grecja

Osoby

urodzone w Ottweiler

Friedrich Ludwig (Nassau-Ottweiler) (ur. 3 listopada 1651; ur. 25 maja 1728)
Johann Heinrich Schmidt znany jako Fornaro (ur. 1757, zm. 1828), malarz
Felix Coblenz (ur. 30 grudnia 1863, zm. 3 września 1923), rabin, nauczyciel
Karl Sticher (ur. 2 listopada 1887, zm. 6 stycznia 1953), polityk
Ludwig Steeg (ur. 22 grudnia 1894, zm. 6 września 1945), polityk prezydent Berlina w latach 1939–1945
Rainer Tabillion (ur. 18 marca 1950), polityk (SPD).
Charlotte Britz (ur. 27 lutego 1958), polityk (SPD), prezydent Saarbrücken
Christoph Dörrenbächer (ur. 1961), politolog
Stefan Mörsdorf (ur. 21 lipca 1961), polityk (CDU), minister środowiska Saary
Silke Kohl (ur. 5 listopada 1971), polityk (CDU)
Philip Welker (ur. 13 listopada 1989), badmintonista
Kristina Barrois (ur. 30 września 1981), tenisistka, mistrzyni Niemiec 2006

związane z miastem

Anna Maria zu Solms-Sonnewalde (ur. 14 stycznia 1585, zm. 20 listopada 1634), hrabianka Hohenlohe-Langenburg, zmarła w Ottweiler
Anton Hansen (ur. 10 lipca 1801, zm. 3 maja 1875), proboszcz w Ottweiler, członek Pruskiego Zgromadzenia Narodowego
Friedrich-Joachim Stengel (ur. 29 września 1694, zm. 10 lutego 1787), architekt barokowy, budowniczy Wittwenpalais w Ottweiler
György Kàroly László Lehoczky (ur. 30 sierpnia 1901, zm. 16 stycznia 1979), architekt, witrażysta
Käthe Popall (ur. 15 lutego 1907, zm. 23 maja 1984), polityk
Hans Puls (ur. 20 listopada 1914, zm. 21 lutego 1992), muzykolog, kompozytor
Josef Jochem (ur. 24 marca 1922, zm. 20 lipca 2000), polityk, nauczyciel
Wilhelm Ertz (ur. 30 stycznia 1923), lekarz, mieszkaniec miasta, w 2006 odznaczony Paracelsus-Medaille
Otto Knefler (ur. 5 września 1923, zm. 30 października 1986), piłkarz i trener