Order „Za osobiste męstwo” (ZSRR)

Order „Za osobiste męstwo”
Орден «За личное мужество»
Awers
Awers orderu nadawanego w ZSRR
Awers
Awers orderu nadawanego w Federacji Rosyjskiej
Baretka
Baretka
Ustanowiono

28 grudnia 1988

Wielkość

średnica 45 mm

Kruszec

srebro

Wydano

ok. 629

Powyżej

Order „Znak Honoru”

Poniżej

Order Sławy

Multimedia w Wikimedia Commons

Order „Za osobiste męstwo” (ros. Орден «За личное мужество») – radzieckie odznaczenie nadawane za męstwo w czasie pokoju, ostatni z orderów ustanowionych w ZSRR.

Historia

22 sierpnia 1988 roku Prezydium Rady Najwyższej ZSRR wydała dekret o poprawie procedury przyznawania odznaczeń państwowych Związku Radzieckiego, w którym wprowadzono „Order za osobiste Męstwo”, który miał być nadawany osobą za wykazane męstwo w czasie pokoju. Statut tego odznaczenia i procedury jego nadawania opracowały Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Ministerstwo Sprawiedliwości.

28 grudnia wydano dekret Prezydium Rady Najwyższej ZSRR, który określił statut tego odznaczenia i wprowadził go do systemu odznaczeń państwowych ZSRR. Było to ostatnie odznaczenie państwowe ustanowione w ZSRR.

Po 1991 roku w związku z rozpadem Związku Radzieckiego order przestano nadawać, lecz w 1992 roku został włączony w system odznaczeń państwowych Federacji Rosyjskiej z niewielkimi zmianami w wyglądzie i tak zmieniony nadawany był do 1994 roku, po czym został on zastąpiony przez Order Męstwa.

Zasady nadawania

Zgodnie ze statutem order miał być nadawany za wykazane osobiste męstwo i odwagę przy ratowaniu życia ludzkiego, ochronie porządku publicznego i własności socjalistycznej, zwalczaniu przestępczości, klęsk żywiołowych i innych sytuacji kryzysowych, a w szczególności:

  • za męstwo w ratowaniu życia ludzkiego, zwalczaniu przestępstw przeciwko życiu,
  • za odwagę w działaniach związanych z ochroną porządku publicznego, ochroną własności socjalistycznej, zatrzymywaniem przestępców oraz ujawnianiem grup przestępczych, jeżeli to związane było z dużym ryzykiem dla własnego życia i zdrowia,
  • za męstwo i odwagę wykazaną podczas klęsk żywiołowych, pożarów, wypadków, katastrof i innych sytuacji kryzysowych lub usuwania ich skutków, o ile działania te były wykonywane w warunkach stałego zagrożenia życia lub zdrowia lub znacznych strat materialnych i duchowych,
  • dla innych bezinteresownych czynów dokonanych w poczuciu obywatelskiego obowiązku, w okolicznościach które zagrażały życiu osoby, która tego czynu dokonała.

Pierwsze nadanie tego orderu miało miejsce 3 lutego 1989 roku i otrzymała go Natalia Jefimowa, nauczycielka ze szkoły w Ordżonikidze, która wykazała się odwagą w czasie ataku terrorystów na autobus szkolny, ratując swoim działaniem 31 uczniów. Ostatnie nadania orderu miało miejsce dekretem z dnia 28 października 1994 roku.

Łącznie w okresie od 1989 do 1994 roku nadano 529 orderów dla obywateli ZSRR i Federacji Rosyjskiej oraz około 100 dla cudzoziemców.

Opis odznaki

Odznaka orderu wykonana jest ze srebra i ma postać pięcioramiennej gwiazdy o średnicy 45 mm, wysokości 48 mm i szerokości 44,5 mm. Ramiona gwiazdy tworzą pozłacane promienie. Gwiazda umieszczona jest we wieńcu; z lewej strony wieniec wykonany jest z liściu dębu, a z prawej z liści laurowych. W środkowej części gwiazdy umieszczona jest tarcza pokryta białą emalią. Wewnątrz tarczy znajduje się owalne wgłębienie niepokryte emalią, a w nim pozłacany napis ЗА ЛИЧНОЕ МУЖЕСТВО (pol. „Za osobiste męstwo”). Powyżej niego znajduje się pięcioramienna gwiazda pokryta czerwoną emalią z sierpem i młotem, a poniżej napisu została umieszczona szarfa, pokryta również czerwoną emalią, z napisem CCCP (pol. „ZSRR”).

Rewers orderu jest gładki, znajduje się na nim jedynie nazwa wytwórni oraz numer odznaczenia.

W orderze nadawanym w latach 1992–1994 w Federacji Rosyjskiej usunięto z szarfy napis CCCP, pozostałe elementy orderu są identyczne.

Order zawieszony był na pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru czerwonego o szerokości 24 mm, po bokach znajdują się po trzy paski koloru białego o szerokości 1 mm.

Bibliografia

  • Михаил Музалевский, Сергей Шишков: Ордена и медали СССР 1918–1991. T. 1. Ворон, 1996, s. 249-251. (ros. • ang.).
  • Маргарита Изотова, Татьяна Царёва: Ордена и медали России и СССР. Rostów nad Donem: Владис, 2010, s. 519-521. ISBN 978-5-9567-0960-3. (ros.).
  • p
  • d
  • e
Odznaczenia ZSRR
Tytuły
honorowe
Ordery
Medale

  • p
  • d
  • e
Rodzaj odznaczenia
Elementy insygniów
Formy zredukowane
Lista odznaczeń w
  • Afryce
  • Ameryce Południowej
  • Ameryce Północnej i Środkowej
  • Australii i Oceanii
  • Azji
  • Europie
Lista baretek w
  • Afryce
  • Ameryce Południowej
  • Ameryce Północnej i Środkowej
  • Australii i Oceanii
  • Azji
  • Europie
  • organizacjach międzynarodowych
Prawo
System odznaczeń w Polsce

Encyklopedia internetowa (nagroda za dzielność):