Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2013 – sztafeta 4 × 400 m mężczyzn
- Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce 2013.
Stany Zjednoczone | |
Jamajka | |
Rosja |
Sztafeta 4 × 400 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji rozgrywanych podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata na Łużnikach w Moskwie.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego z 2011 roku była reprezentacja Stanów Zjednoczonych, która wystąpiła w składzie: Greg Nixon, Bershawn Jackson, Angelo Taylor oraz LaShawn Merritt[1].
Terminarz
Data | Godzina[2] | |
---|---|---|
15 sierpnia | 19:05 | Eliminacje |
16 sierpnia | 21:30 | Finał |
Rekordy
Tabela prezentuje rekord świata, rekordy poszczególnych kontynentów, mistrzostw świata, a także najlepszy rezultat na świecie w sezonie 2013 przed rozpoczęciem mistrzostw[3].
Zawodnik | Wynik | Miejsce | Data | |
---|---|---|---|---|
Rekord świata | Stany Zjednoczone (Andrew Valmon, Quincy Watts, Butch Reynolds, Michael Johnson) | 2:54,29 | Stuttgart | 1993-08-22 22 sierpnia 1993(dts) |
Listy światowe | Stany Zjednoczone (Torrin Lawrence, Manteo Mitchell, Bershawn Jackson, Tony McQuay) | 3:00,91 | Filadelfia | 2013-04-27 27 kwietnia 2013(dts) |
Rekord mistrzostw świata | Stany Zjednoczone (Andrew Valmon, Quincy Watts, Butch Reynolds, Michael Johnson) | 2:54,29 | Stuttgart | 1993-08-22 22 sierpnia 1993(dts) |
Rekord Afryki | Nigeria (Clement Chukwu, Jude Monye, Sunday Bada, Enefiok Udo-Obong) | 2:58,68 | Sydney | 2000-09-30 30 września 2000(dts) |
Rekord Azji | Japonia (Shunji Karube, Kōji Itō, Jun Osakada, Shigekazu Omori) | 3:00,76 | Atlanta | 1996-08-03 3 sierpnia 1996(dts) |
Rekord Ameryki Północnej | Stany Zjednoczone (Andrew Valmon, Quincy Watts, Butch Reynolds, Michael Johnson) | 2:54,29 | Stuttgart | 1993-08-22 22 sierpnia 1993(dts) |
Rekord Ameryki Południowej | Brazylia (Eronilde de Araújo, Cleverson da Silva, Claudinei da Silva, Sanderlei Parrela) | 2:58,56 | Winnipeg | 1999-07-30 30 lipca 1999(dts) |
Rekord Europy | Wielka Brytania (Iwan Thomas, Mark Richardson, Jamie Baulch, Roger Black) | 2:56,60 | Atlanta | 1996-08-03 3 sierpnia 1996(dts) |
Rekord Australii i Oceanii | Australia (Bruce Frayne, Gary Minihan, Rick Mitchell, Darren Clark) | 2:59,70 | Los Angeles | 1984-08-11 11 sierpnia 1984(dts) |
Minimum kwalifikacyjne
Aby zakwalifikować się do mistrzostw, należało wypełnić minimum kwalifikacyjne. Każdy komitet narodowy mógł zgłosić jedną sztafetę z wypełnionym minimum[4].
Minimum kwalifikacyjne |
---|
3:05.00 |
Rezultaty
Eliminacje
Poz. | Bieg | Tor | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|
01 !1. | 2 | 4 | Stany Zjednoczone | James Harris David Verburg Joshua Mance Arman Hall | 2:59,85 | Q |
02 !2. | 1 | 5 | Jamajka | Rusheen McDonald Javere Bell Edino Steele Javon Francis | 3:00,41 | Q |
03 !3. | 2 | 7 | Trynidad i Tobago | Renny Quow Jarrin Solomon Lalonde Gordon Deon Lendore | 3:00,48 | Q |
04 !4. | 1 | 2 | Wielka Brytania | Conrad Williams Michael Bingham Jamie Bowie Martyn Rooney | 3:00,50 | Q |
05 !5. | 2 | 5 | Belgia | Antoine Gillet Jonathan Borlée Dylan Borlée Kévin Borlée | 3:00,81 | q |
06 !6. | 2 | 8 | Brazylia | Pedro Luiz de Oliveira Wagner Cardoso Anderson Henriques Hugo de Sousa | 3:01,09 | q |
07 !7. | 2 | 3 | Polska | Kacper Kozłowski Rafał Omelko Łukasz Krawczuk Marcin Marciniszyn | 3:01,73 | |
08 !8. | 3 | 6 | Rosja | Maksim Dyłdin Lew Mosin Siergiej Pietuchow Władimir Krasnow | 3:01,81 | Q |
09 !9. | 1 | 6 | Wenezuela | Arturo Ramírez Alberto Aguilar José Meléndez Freddy Mezones | 3:02,04 | |
10. | 1 | 7 | Japonia | Kengo Yamazaki Yūzō Kanemaru Hideyuki Hirose Hiroyuki Nakano | 3:02,43 | |
11. | 3 | 3 | Australia | Steven Solomon Craig Burns Alexander Beck Tristan Thomas | 3:02,48 | Q |
12. | 3 | 2 | Niemcy | David Gollnow Eric Krüger Thomas Schneider Jonas Plass | 3:02,62 | |
13. | 3 | 7 | Bahamy | Chris Brown Wesley Neymour LaToy Williams O’Jay Ferguson | 3:02,67 | |
14. | 1 | 8 | Dominikana | Arismendy Peguero Gustavo Cuesta Yon Soriano Luguelín Santos | 3:03,61 | |
15. | 3 | 1 | Włochy | Marco Lorenzi Isalbet Juarez Eusebio Haliti Matteo Galvan | 3:03,88 | |
16. | 1 | 3 | Hiszpania | Roberto Briones Samuel García Mark Ujakpor Mark Fradera | 3:04,07 | |
17. | 3 | 4 | Kuba | Yoandys Lescay Raidel Acea Orestes Rodríguez Osmaidel Pellicier | 3:04,26 | |
18. | 1 | 1 | Nigeria | Noah Akwu Abiola Onakoya Tobi Ogunmola Isah Salihu | 3:04,52 | |
19. | 3 | 5 | Czechy | Daniel Němeček Pavel Maslák Petr Lichý Jan Tesař | 3:04,54 | |
20. | 3 | 8 | Arabia Saudyjska | Ismail Al-Sabani Youssef Masrahi Mohamed Ali Al-Bishi Mohammed Al-Salhi | 3:04,55 | |
21. | 2 | 6 | Ukraina | Witalij Butrym Mihajło Knysz Jewgień Hutsol Wołodymyr Burakow | 3:04,98 | |
22. | 1 | 4 | Botswana | Pako Seribe Obakeng Ngwigwa Isaac Makwala Thapelo Ketlogetswe | 3:05,74 | |
23. | 2 | 1 | Kenia | Mike Mokamba Nyang'Au Alphas Kishoyian Anthony Chemut Moses Kipkorir Kertich | 3:06,29 | |
24. | 2 | 2 | Sri Lanka | Priyashantha Dulan Dilhan Aloka Chanaka Kalawala Kasun Kalhar Seneviratne | 3:06,59 |
Finał
Poz. | Tor | Reprezentacja | Zawodnicy | Czas | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
1 ! | 5 | Stany Zjednoczone | David Verburg Tony McQuay Arman Hall LaShawn Merritt | 2:58,71 | |
2 ! | 4 | Jamajka | Rusheen McDonald Edino Steele Omar Johnson Javon Francis | 2:59,88 | |
3 ! | 6 | Rosja | Maksim Dyłdin Lew Mosin Siergiej Pietuchow Władimir Krasnow | 2:59,90 | |
4. | 7 | Wielka Brytania | Conrad Williams Martyn Rooney Michael Bingham Nigel Levine | 3:00,88 | |
5. | 1 | Belgia | Jonathan Borlée Kévin Borlée Dylan Borlée Will Owoye | 3:01,02 | |
6. | 3 | Trynidad i Tobago | Renny Quow Lalonde Gordon Jehue Gordon Jarrin Solomon | 3:01,74 | |
7. | 2 | Brazylia | Pedro Luiz de Oliveira Wagner Cardoso Anderson Henriques Hugo de Sousa | 3:02,19 | |
8. | 8 | Australia | Steven Solomon Alexander Beck Craig Burns Tristan Thomas | 3:02,26 |
Przypisy
Bibliografia
- 14TH IAAF WORLD CHAMPIONSHIPS RUSSIA MOSKVA (LUZHNIKI), RUSSIA 10 AUG 2013 – 18 AUG 2013: MEN'S 4X400 METRES RELAY [online], iaaf.org [dostęp 2013-08-09] (ang.).
- p
- d
- e
- medaliści mistrzostw świata
- państwa uczestniczące
- Stadion Łużniki
- p
- d
- e