Marek z Viterbo
Kardynał prezpiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ok. 1304 | ||
Data i miejsce śmierci | 4 września 1369 | ||
Generał franciszkanów | |||
Okres sprawowania | 1359–1366 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Inkardynacja | franciszkanie | ||
Kreacja kardynalska | 18 września 1366 | ||
Kościół tytularny | |||
|
Marco Parentezzi, także Marcus Viterbiensis (ur. ok. 1304 w Viterbo, zm. 4 września 1369 tamże) – włoski franciszkanin, teolog, generał zakonu w latach 1359–1366, legat papieski, kardynał prezbiter[1].
Jest autorem Summy o przypadkach sumienia.
Życiorys
Pochodził ze szlacheckiej rodziny Parentezzich z Viterbo. Był synem Pietro da Viterbo. Do franciszkanów wstąpił w rodzinnym Viterbo. Był członkiem prowincji rzymskiej pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Był wykładowcą teologii w studium w Paryżu w 1334. Został wybrany ministrem generalnym swojego zakonu na kapitule generalnej w Genui 9 czerwca 1359. Jako generał przewodniczył kapitule generalnej w Strasburgu. Kilkakrotnie był wysyłany jako legat papieski za pontyfikatu Urbana V. Rządził zakonem do 1366[2].
Został wyniesiony do godności kardynalskiej 18 września 1366. Został kardynałem prezbiterem św. Praksedy. Jako kardynał pośredniczył m.in. w zawieraniu pokoju między Stolicą Świętą a królową Joanną I z Neapolu, która wspierała piratów[2].
Zmarł w czasie zarazy w Viterbo 4 września 1369. Został pochowany w kościele franciszkanów konwentualnych. Nas miejscem jego pochówku ustawiono marmurowy pomnik po części zachowany do dnia dzisiejszego[3].