Luigi Ruffo Scilla

Luigi Ruffo Scilla

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1750 Sant’Onofrio
Data i miejsce śmierci	16/17 listopada 1832 Neapol
Miejsce pochówku	Katedra w Neapolu
Arcybiskup Neapolu
Okres sprawowania	1802–1832
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	20 maja 1780
Sakra biskupia	24 kwietnia 1785
Kreacja kardynalska	23 lutego 1801 Pius VII
Kościół tytularny	Santi Silvestro e Martino ai Monti
Multimedia w Wikimedia Commons

Luigi Ruffo Scilla (ur. 25 sierpnia 1750 w Sant’Onofrio, zm. 16 albo 17 listopada 1832 w Neapolu) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 25 sierpnia 1750 roku w Sant’Onofrio, jako syn Guglielma Ruffa i Lucrezii Reggii^[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure^[1]. 20 maja 1780 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Następnie został relatorem Świętej Konsulty i regentem Kancelarii Apostolskiej^[1]. 11 kwietnia 1785 roku został mianowany tytularnym arcybiskupem Apamei, a trzynaście dni później przyjął sakrę^[2]. W latach 1785–1793 był nuncjuszem apostolskim w Toskanii, a w okresie 1793–1800 – nuncjuszem przy cesarzu rzymskim^[2]. 23 lutego 1801 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santi Silvestro e Martino ai Monti^[2]. 9 sierpnia 1802 roku został arcybiskupem Neapolu^[2]. W 1806 roku został wygnany ze swojej diecezji przez wojska francuskie i zesłany do Gaety^[1]. Trzy lata później został sprowadzony do Paryża, a następnie osadzony w Saint-Quentin^[1]. W 1813 roku został wysłany do Fontainebleau, a po dwóch latach wrócił do Neapolu^[1]. Zmarł 16 albo 17 listopada 1832 roku tamże^[1].

Przypisy