Jorge Lozano
Państwo | Meksyk |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 maja 1963 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | praworęczny |
Status profesjonalny | 1986 |
Zakończenie kariery | 1994 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 51 (12 września 1988) |
Roland Garros | 2R (1988) |
Wimbledon | 1R (1989) |
US Open | 4R (1988) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 9 |
Najwyżej w rankingu | 4 (22 sierpnia 1988) |
Australian Open | 2R (1990) |
Roland Garros | QF (1988, 1990) |
Wimbledon | 2R (1986, 1991) |
US Open | SF (1988) |
Jorge Lozano (ur. 17 maja 1963 w San Luis Potosí) – meksykański tenisista, zwycięzca French Open 1988 i French Open 1990 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Lozano występował w latach 1986–1994.
Sukcesy odnosił głównie grze podwójnej, w której osiągnął 22 finały ATP World Tour, z których w 9 zwyciężył.
W 1988 i 1990 roku został mistrzem Rolanda Garrosa w grze mieszanej. Pierwszy tytuł wywalczył razem z Lori McNeil, a drugi z Arantxą Sánchez Vicario.
W latach 1981–1995 Lozano reprezentował Meksyk w Pucharze Davisa, rozgrywając łącznie 43 meczów, z których 20 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Lozano najwyżej był na 51. miejscu (12 września 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (22 sierpnia 1988).
W 2013 roku został kapitanem reprezentacji Meksyku w Pucharze Davisa[1].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 5 czerwca 1988 | French Open, Paryż | Ceglana | Lori McNeil | Brenda Schultz Michiel Schapers | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 1990 | French Open, Paryż | Ceglana | Arantxa Sánchez Vicario | Nicole Provis Danie Visser | 7:6(5), 7:6(8) |
Gra podwójna (9–13)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 29 listopada 1987 | Itaparica | Twarda | Diego Pérez | Sergio Casal Emilio Sánchez | 2:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 6 marca 1988 | Indian Wells | Twarda | Todd Witsken | Boris Becker Guy Forget | 4:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 1 maja 1988 | Charleston | Ceglana | Todd Witsken | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 8 maja 1988 | Forest Hills | Ceglana | Todd Witsken | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 2. | 15 maja 1988 | Rzym | Ceglana | Todd Witsken | Anders Järryd Tomáš Šmíd | 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 10 lipca 1988 | Boston | Ceglana | Todd Witsken | Bruno Orešar Jaime Yzaga | 6:2, 7:5 |
Finalista | 4. | 24 lipca 1988 | Waszyngton | Twarda | Todd Witsken | Rick Leach Jim Pugh | 3:6, 7:6, 2:6 |
Zwycięzca | 4. | 31 lipca 1988 | Stratton Mountain | Twarda | Todd Witsken | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:3, 7:6 |
Finalista | 5. | 27 listopada 1988 | Itaparica | Twarda | Todd Witsken | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 5. | 16 kwietnia 1989 | Rio de Janeiro | Dywanowa | Todd Witsken | Patrick McEnroe Tim Wilkison | 2:6, 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 12 listopada 1989 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Todd Witsken | Rick Leach Jim Pugh | 6:3, 5:7, 6:3 |
Finalista | 6. | 26 listopada 1989 | Itaparica | Twarda | Todd Witsken | Rick Leach Jim Pugh | 2:6, 6:7 |
Zwycięzca | 7. | 4 marca 1990 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Leonardo Lavalle | Diego Nargiso Nicolás Pereira | 6:3, 7:6 |
Finalista | 7. | 22 lipca 1990 | Waszyngton | Twarda | Todd Witsken | Grant Connell Glenn Michibata | 3:6, 7:6, 2:6 |
Finalista | 8. | 21 października 1990 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Todd Witsken | Udo Riglewski Michael Stich | 4:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 10 listopada 1991 | São Paulo | Twarda | Cássio Motta | Andrés Gómez Jaime Oncins | 5:7, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 22 marca 1992 | Casablanca | Ceglana | Horacio de la Peña | Ģirts Dzelde T.J. Middleton | 2:6, 6:4, 7:6 |
Finalista | 10. | 28 lutego 1993 | Meksyk | Ceglana | Horacio de la Peña | Leonardo Lavalle Jaime Oncins | 6:7, 4:6 |
Finalista | 11. | 8 sierpnia 1993 | Praga | Ceglana | Jaime Oncins | Hendrik Jan Davids Libor Pimek | 3:6, 6:7 |
Finalista | 12. | 3 października 1993 | Palermo | Ceglana | Juan Garat | Sergio Casal Emilio Sánchez | 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 9. | 10 października 1993 | Ateny | Ceglana | Horacio de la Peña | Royce Deppe John Sullivan | 3:6, 6:1, 6:2 |
Finalista | 13. | 16 stycznia 1994 | Dżakarta | Twarda | Jim Pugh | Neil Borwick Jonas Björkman | 4:6, 1:6 |
Przypisy
- ↑ Jorge Lozano, capitán de México. copadavis.com, 2013-01-30. [dostęp 2014-10-04]. (hiszp.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-04] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-04] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-10-04] (ang.).
- p
- d
- e
1902–1910 |
|
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |