Joran Vliegen
 | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 lipca 1993 | ||
| Wzrost | 191 cm | ||
| Gra | leworęczny, oburęczny bekhend | ||
| Status profesjonalny | 2014 | ||
| Zakończenie kariery | aktywny | ||
| Gra pojedyncza | |||
| Wygrane turnieje | 0 | ||
| Najwyżej w rankingu | 508 (1 sierpnia 2016) | ||
| Gra podwójna | |||
| Wygrane turnieje | 7 | ||
| Najwyżej w rankingu | 17 (7 sierpnia 2023) | ||
| Australian Open | 2R (2020) | ||
| Roland Garros | F (2023) | ||
| Wimbledon | 3R (2023) | ||
| US Open | QF (2020) | ||
| |||
Joran Vliegen (ur. 7 lipca 1993 w Maaseik) – belgijski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą Vliegen został w 2014.
W cyklu ATP Tour zwyciężył w siedmiu deblowych turniejach z dziesięciu rozegranych finałów.
W 2023 roku awansował do meczu mistrzowskiego zawodów deblowych podczas French Open. Razem z partnerującym mu Sandrem Gillé przegrali w nim z deblem Ivan Dodig–Austin Krajicek 3:6, 1:6.
W czerwcu 2022 osiągnął finał w mikście podczas French Open, partnerując Ulrikke Eikeri, z którą w finale przegrali z parą Ena Shibahara–Wesley Koolhof 6:7(5), 2:6. W 2023 roku razem z Xu Yifan awansowali do spotkania finałowego w ramach rozgrywek mikstowych podczas Wimbledonu, lecz przegrali w nim 4:6, 7:6(9), 3:6 z Ludmyłą Kiczenok i Mate Paviciem.
Od roku 2018 reprezentuje Belgię w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 508. miejscu (1 sierpnia 2016), a w klasyfikacji gry podwójnej na 17. pozycji (7 sierpnia 2023).
Finały w turniejach ATP Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (7–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 21 lipca 2019 | Båstad | Ceglana |  Sander Gillé |  Federico Delbonis Horacio Zeballos | 6:7(5), 7:5, 10–5 |
| Zwycięzca | 2. | 28 lipca 2019 | Gstaad | Ceglana | Sander Gillé |  Philipp Oswald Filip Polášek | 6:4, 6:3 |
| Finalista | 1. | 4 sierpnia 2019 | Kitzbühel | Ceglana | Sander Gillé | Philipp Oswald Filip Polášek | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 29 września 2019 | Zhuhai | Twarda | Sander Gillé |  Marcelo Demoliner Matwé Middelkoop | 7:6(2), 7:6(4) |
| Zwycięzca | 4. | 1 listopada 2020 | Nur-Sułtan | Twarda (hala) | Sander Gillé |  Max Purcell Luke Saville | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 28 lutego 2021 | Singapur | Twarda (hala) | Sander Gillé | Matthew Ebden John-Patrick Smith | 6:2, 6:3 |
| Finalista | 2. | 2 maja 2021 | Monachium | Ceglana | Sander Gillé | Wesley Koolhof Kevin Krawietz | 6:4, 4:6, 5–10 |
| Zwycięzca | 6. | 7 stycznia 2023 | Pune | Twarda | Sander Gillé |  Sriram Balaji Jeevan Nedunchezhiyan | 6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 7. | 9 kwietnia 2023 | Estoril | Ceglana | Sander Gillé |  Nikola Ćaćić Miomir Kecmanović | 6:3, 6:4 |
| Finalista | 3. | 10 czerwca 2023 | French Open, Paryż | Ceglana | Sander Gillé |  Ivan Dodig Austin Krajicek | 3:6, 1:6 |
Gra mieszana (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 2 czerwca 2022 | French Open, Paryż | Ceglana |  Ulrikke Eikeri |  Ena Shibahara Wesley Koolhof | 6:7(5), 2:6 |
| Finalista | 2. | 13 lipca 2023 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Xu Yifan |  Ludmyła Kiczenok Mate Pavić | 4:6, 7:6(9), 3:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2020-05-01] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2020-05-01] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2020-05-01] (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
- Olympedia: 141022
