Jean de Meun

Jean de Meun, Jean de Meung

Jean Chopinel lub Jean Clopinel

Jean de Meun, litografia Hippolyte Lecomte, 1820
Data i miejsce urodzenia	ok. 1240 Meung-sur-Loire
Data i miejsce śmierci	ok. 1305 Paryż
Narodowość	francuski
Multimedia w Wikimedia Commons

Jean de Meun także Jean de Meung urodzony jako Jean Chopinel lub Jean Clopinel (ur. ok. 1240 w Meung-sur-Loire, zm. ok. 1305 w Paryżu) – francuski pisarz, poeta i tłumacz epoki średniowiecza.

Życiorys

Jean de Meun urodził się ok. 1240 r. w Meung-sur-Loire w rodzinie mieszczańskiej. Zmarł w r. 1305 w Paryżu, gdzie spędził ostatnie kilkanaście lat swego życia jako zamożny właściciel posesji przy Rue Saint-Jacques z wieżą, podwórkiem i ogrodem, który został opisany w 1305 r. jako dom zmarłego Jeana de Meunga i był następnie podarowany przez Adama d'Andely dominikanom^[1][2]. Został pochowany w klasztorze Saint-Jacques w Paryżu.

Twórczość

Na podstawie jego twórczości można wywnioskować, że zdobył edukację filozoficzną, teologiczną, literacką i przyrodniczą^[3].

Zasłynął z dokończenia poematu Guillaumea de Lorrisa Opowieść o Róży (fr. Le Roman de la Rose). Lorris jest autorem 4068 wersetów alegorycznej opowieści przedstawiającej ideał miłości dwornej, zaś Meun kolejnych 17 722, które dopisał prawdopodobnie w latach 1275–80^[4]. Dzieło o Róży było jednym z największych sukcesów książkowych francuskiego średniowiecza. Do naszych czasów przetrwało ponad 300 rękopisów i około 20 wczesnych, do 1538 roku, druków^[3]. Forma przekazu i upodobania estetyczne obydwu autorów są odmienne. Lorris, wywodzący się z arystokracji, był wyrazicielem zasad dworskiej miłości, inspirowanych XII-wieczną poezją trubadurów, zaś część stworzona przez Menuna ma charakter bardziej filozoficzny i satyryczny^[5].

Jean de Meun był człowiekiem dużej, jak na owe czasy, erudycji, zajmował się również tłumaczeniem tekstów łacińskich na język starofrancuski. Przetłumaczył m.in. De re militari Wegecjusza, listy Abelarda i Heloisy, Historia calamitatum Abelarda i De consolatione philosophiae Boecjusza^[3][4].

Przypisy

Bibliografia

• Małgorzata Frankowska-Terlecka. Pojęcie filozofii u Jana z Meun: druga część Powieści o Róży. „Analecta 7/2(14)”, 1998. Instytut Historii Nauki PAN. 
• GertG. Pinkernell GertG., Ein chronologisches Repertorium wichtiger Autoren und Werke von 842 bis ca. 1960 [online], 2014  (niem.).