Języki wintuskie

Ten artykuł od 2022-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Języki wintuskie (wintu) – prawie wymarła indiańska rodzina językowa z Kalifornii[1][2]. Została zaliczona do postulowanej gromady penutiańskiej[2][3].

Klasyfikacja

  • najnowszy podział (m.in. Ethnologue)
Grupy i języki Liczba mówiących
Języki północnowintuskie
wintuski (wintu, wintu właściwy, północnowintuski) 0
nomlaki (środkowowintuski) 38
Języki południowowintuskie
patwin (południowowintuski) 1

Przypisy

  1. Wintuan, [w:] Ethnologue: Languages of the World, Dallas: SIL International [dostęp 2018-02-01]  (ang.).
  2. a b Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 146–147, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).
  3. LyleL. Campbell LyleL., Penutian languages, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-27]  (ang.).
Kontrola autorytatywna (rodzina językowa):
  • LCCN: sh85147054
  • J9U: 987007558578605171