Ienăchiță Văcărescu

Portret Ienăchițy Văcărescu

Ienăchiță Văcărescu (ur. 1740, zm. 1797) – poeta i kronikarz rumuński. Otrzymał gruntowne wykształcenie. Znał kilka języków obcych, włoski, francuski, grecki i turecki[1]. Za panowania Grigorego Ghiki sprawował wysokie funkcje publiczne[1]. Następny władca zesłał go na Rodos[1], jednak kolejny hospodar uczynił go wielkim banem[1]. W 1787 roku Vacarescu wydał gramatykę rumuńską[2].

Strona tytułowa gramatyki rumuńskiej Ienăchițy Văcărescu, wydrukowana czcionką słowiańską

Ienăchiță Văcărescu był ojcem poety Alecu Văcărescu i dziadkiem poety Iancu Văcărescu[3]. Wnuczką tego ostatniego była z kolei Elena Văcărescu[4]. Do twórczości Ienăchițy Văcărescu nadal nawiązują poeci rumuńscy[5].

Wiersze Ienăchițy Văcărescu tłumaczył na język polski Włodzimierz Trąmpczyński[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Antologia poezji rumuńskiej. Wybór i układ Danuta Bieńkowska i inni. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989, s. 37, seria: Biblioteka Poezji i Prozy. ISBN 83-06-01762-5.
  2. ↑ Ienachita Vacarescu. Find a Grave. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
  3. ↑ Romanian literature, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2016-11-12]  (ang.).
  4. ↑ Helène Vacaresco (Elena Văcărescu). romanianculture.org. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).
  5. ↑ Monica Manolachi: “The Hour of Exemplary Love”: Gypsiness and Romanian Poetry. litere.hyperion.ro. [dostęp 2016-11-12]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Wiersze Ienăchițy Văcărescu na stronie Romanianvoice.com.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000083962141
  • VIAF: 77223975
  • LCCN: n83193862
  • GND: 123509335
  • NKC: jo2008434325
  • NTA: 070193347
  • Open Library: OL1544350A
  • PLWABN: 9810698455705606
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Ienachita-Vacarescu
  • Catalana: 0068790
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 63603