Hipoteza dochodu permanentnego

Hipoteza dochodu permanentnego – teoria konsumpcji zaproponowana w 1957 roku przez amerykańskiego noblistę w dziedzinie ekonomii Miltona Friedmana. Zgodnie z nią wydatki konsumpcyjne nie zależą od dochodu bieżącego, a raczej od dochodu permanentnego rozumianego jako przeciętny dochód, który spodziewa się osiągać osoba w trakcie całego życia.

Z hipotezy dochodu permanentnego wynika, że tymczasowe zmiany dochodu nie wpływają znacząco na zachowanie konsumpcyjne jednostek. Można zaobserwować efekt rygla (zapadki).

Zobacz też

• hipoteza dochodu absolutnego
• hipoteza dochodu relatywnego
• hipoteza cyklu życia
• teoria dochodu permanentnego

Literatura

• Milton Friedman A Theory of the Consumption Function, National Bureau of Economic Research, 1957.

Linki zewnętrzne

• Permanent Income Hypothesis. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)]. (ang.).