Helvi Hämäläinen

Helvi Hämäläinen i rzeźbiarka Essi Renvall (1911–1979) pracująca nad jej popiersiem (1943)

Data i miejsce urodzenia

16 czerwca 1907
Hamina

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 1998
Espoo

Zawód, zajęcie

pisarka, poetka

Narodowość

fińska

Multimedia w Wikimedia Commons

Helvi Hämäläinen (ur. 16 czerwca 1907 w Haminie, zm. 17 stycznia 1998 w Espoo) – fińska pisarka i poetka^[1]^[2].

Życiorys

Wczesne lata

Jej rodzicami byli garbarz Aaro Hämäläinen oraz Iida Maria Hämäläinen z domu Mikkelson^[3]. W 1918 roku cała rodzina przeprowadziła się z Haminy do Helsinek^[3]. W 1922 roku Aaro Hämäläinen zmarł, pozostawiając rodzinę w słabej kondycji finansowej^[3].

Helvi Hämäläinen uczęszczała do szkoły Helsingin uusi yhteiskoulu, którą ukończyła po siedmiu klasach w 1929 roku. Z powodu trudności finansowych odeszła z liceum^[4].

Kariera

W połowie lat 20. XX wieku wstąpiła do stowarzyszenia literackiego Nuoren Voiman Liitto, gdzie zetknęła się z takimi pisarzami jak Elina Vaara, Lauri Viljanen i Arvi Kivimaa, a także Mika Waltari, który po zapoznaniu się z poezją Helvi Hämäläinen zachęcał ją do dalszego pisania. Zadebiutowała powieścią Hyväntekijä, opublikowaną w 1930 roku^[3].

Znaczny rozgłos przyniosła jej wydana w 1941 roku powieść Säädyllinen murhenäytelmä, w której bohaterach można było rozpoznać przedstawicieli ówczesnej fińskiej elity kulturalnej, m.in. Tyyni Tuulio, Ovaa Tuulio, czy Olavi Paavolainena^[3].

Wydany w 1987 roku tomik poezji Sukupolveni unta^[1] został uhonorowany nagrodą Finlandia^[2].

Życie prywatne

W 1931 roku wyszła za mąż za przedstawiciela bohemy Niilo Haapmana, któremu urodziła syna^[3]. Małżeństwo trwało kilka tygodni, choć formalnie zakończyło się w 1936 roku^[3].

Wybrana twórczość

Powieści

Hyväntekijä (1930)
Lumous (1934)
Katuojan vettä (1935)
Tyhjä syli (1937)
Kylä palaa (1938)
Säädyllinen murhenäytelmä (1941)
Velvoitus (1942)
Hansikas (1943)
Kylä vaeltaa (1944)
Pouta (1946)
Sarvelaiset (1947)
Ketunkivi (1948)
Tuhopolttaja (1949)
Kasperin jalokivet (1953)
Kolme eloonherätettyä (1953)
Karkuri (1961)
Suden kunnia (1962)
Kadotettu puutarha (1995)
Säädyllinen murhenäytelmä (1995)
Uusi Aadam (1997)

Poezja

Aaverakastaja (1936)
Lapsellinen maa (1943)
Voikukkapyhimykset (1947)
Pilvipuku (1950)
Surmayöt (1957)
Punainen surupuku (1958)
Pilveen sidottu (1961)
Poltetut enkelit (1965)
Sokeat lähteet (1967)
Valitut runot (1973)
Sukupolveni unta (1996)

Przypisy

↑ ^a ^b Helvi Hämäläinen. nordicwomensliterature.net. [dostęp 2018-01-24]. (ang.).
↑ ^a ^b Michal Švec: Helvi Hämäläinen. skandinavskydum.cz. [dostęp 2018-01-24]. (cz.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g HÄMÄLÄINEN, Helvi . W: Biografiskt lexikon för Finland 3. Republiken A–L. 2011. [dostęp 2018-02-06].
↑ Ulla-Maija Juutila: Helvi Hämäläinen, w: Katharina M. Wilson (red.), An Encyclopedia of Continental Women Writers. books.google.pl. s. 527-528. [dostęp 2018-01-24]. (ang.).