Franciszek Krzysik

Franciszek Krzysik

Data i miejsce urodzenia	3 marca 1902 Dolna Wieś
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 1980 Warszawa
profesor doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: technologia drewna
Alma Mater	Politechnika Lwowska
Doktorat	1928 – technologia drewna Politechnika Lwowska
Habilitacja	1934 – technologia drewna Politechnika Lwowska
Profesura	1937 (nadzwyczajny), 1945 (zwyczajny)
Odznaczenia

Franciszek Marian Krzysik (ur. 3 marca 1902 w Dolnej Wsi, zm. 26 grudnia 1980 w Warszawie) – polski inżynier leśnik, technolog drewna, profesor i od 1974 doktor honoris causa^[1] Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Franciszka, radcy wojewódzkiego we Lwowie, i Wincentyny Heleny z Falskich. Był młodszym bratem Stanisława (1895–1930), podpułkownika dyplomowanego piechoty Wojska Polskiego, i Zofii Orlicz (1898–1999), damy Orderu Virtuti Militari.

Studiował na Wydziale Lasowym Politechniki Lwowskiej, a po uzyskaniu w 1924 tytułu inżyniera leśnika, w 1928 uzyskał stypendium z Funduszu Kultury Narodowej i kontynuował naukę w Wiedniu, Sztokholmie i Helsinkach. W 1928 przedstawił pracę dotyczącą leśnictwa i uzyskał tytuł doktora nauk, od 1934 był docentem habilitowanym Politechniki Lwowskiej w dziedzinie użytkowania i mechanicznej technologii drewna. W 1937 został powołany na profesora nadzwyczajnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (SGGW), gdzie stworzył Oddział Technologii Drewna^[2].

Po wybuchu II wojny światowej powrócił do Lwowa i wykładał leśnictwo na powołanym przez władze radzieckie Instytucie Politechnicznym. Po wkroczeniu Niemców został nadleśniczym w Brodach.

W 1944 objął stanowisko dyrektora Lasów Państwowych w Rzeszowie, a także stanął na czele Instytutu Badawczego Leśnictwa z siedzibą w Lublinie. W marcu 1945 ponownie zamieszkał w Warszawie, został profesorem zwyczajnym SGGW. W 1949 został przewodniczącym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Leśnego i pełnił tę funkcję do śmierci w 1980 (w 1957 został Członkiem Honorowym PTL^[3]), równocześnie od 1964 przez cztery lata był prezesem Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody. Od 1958 do 1972 pełnił funkcję sekretarza naukowego Wydziału V Polskiej Akademii Nauk, dzięki jego działaniom w 1968 Rada Ministrów uznała Ligę Ochrony Przyrody za Stowarzyszenie Wyższej Użyteczności. XI Krajowy Zjazd Delegatów Ligi nadał prof. Franciszkowi Krzysikowi godność Członka Honorowego Stowarzyszenia, w tym samym roku został członkiem International Academy of Wood Science. Laureat Nagrody Państwowej II stopnia.

Zmarł w Warszawie, pochowany w Krynicy^[4].

Członkostwo

• Członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego^[5],
• Członek i wiceprzewodniczący Komitetu Technologii Drewna Polskiej Akademii Nauk,
• Członek Komitetu Nagród Państwowych,
• Członek Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Akademii Nauk,
• Członek Państwowej Rady Leśnej,
• Członek Państwowej Rady Ochrony Przyrody,
• Członek Rady Naukowej Komitetu Nauki i Techniki,
• Członek Komisji Normalizacyjnej,
• Członek i przewodniczący Rady Naukowo-Technicznej przy Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego /1972-1977/,
• Przewodniczący Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Leśnego,
• Członek i przewodniczący Zarządu Głównego Ligi Ochrony Przyrody,
• Członek Polskiego Towarzystwa Botanicznego.

Ordery i odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy (1967)
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1958)^[6]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1948)
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[7]

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna w „Dzieje studiów rolniczo-lasowych w ośrodku lwowsko-dublańskich w opracowaniu Tadeusza Wośkowskiego”. Warszawa: Centralna Biblioteka Rolnicza im. Michała Oczapowskiego, 2011, s. 30. delta.cbr.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)]. ISBN 978-83-932996-0-7;
• Michał Czajnik, Jerzy Ważny, Profesor Franciszek Krzysik (1902–1980), Ochrona Zabytków t. 34, 3/4 1981 (134–135), s. 215
• Krzysik Franciszek, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-02-27] .