Entakapon

Entakapon
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
(E)-2-cyjano-3-(3,4-dihydroksy-5-nitrofenylo)-N,N-dietyloakrylamid
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H15N3O5

Masa molowa

305,29 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

130929-57-6

PubChem

5281081

DrugBank

DB00494

SMILES
CCN(CC)C(=O)C(=CC1=CC(=C(C(=C1)O)O)[N+](=O)[O-])C#N
InChI
InChI=1S/C14H15N3O5/c1-3-16(4-2)14(20)10(8-15)5-9-6-11(17(21)22)13(19)12(18)7-9/h5-7,18-19H,3-4H2,1-2H3/b10-5+
InChIKey
JRURYQJSLYLRLN-BJMVGYQFSA-N
Właściwości
logP

2,8[1]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-01-08]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS
(na podstawie podanej karty charakterystyki).
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N04BX02

Farmakokinetyka
Działanie

przeciwparkinsonowe

Biodostępność

35% (doustnie)

Okres półtrwania

0,4–0,7 h

Wiązanie z białkami
osocza i tkanek

98%

Metabolizm

wątrobowy

Wydalanie

głównie z kałem (80–90%), reszta z moczem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie

Objętość dystrybucji

20 l

Multimedia w Wikimedia Commons

Entakapon (łac. entacaponum) – organiczny związek chemiczny, inhibitor katecholo-O-metylotransferazy stosowany w leczeniu skojarzonym choroby Parkinsona.

Mechanizm działania

Lewodopa, jeden z podstawowych leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona, jest w organizmie szybko metabolizowana do postaci 3-O-metylodopy, która nie jest związkiem aktywnym farmakologicznie. Za tę przemianę odpowiedzialny jest enzym katecholo-O-metylotransferaza (COMT). Jego działanie skraca czas działania lewodopy oraz rodzi konieczność jej częstego podawania.

Entakapon, będąc selektywnym, wybiórczym, odwracalnym, działającym obwodowo inhibitorem katecholo-O-metylotranferazy, hamuje jej degradujący wpływ na cząsteczkę lewodopy. Dzięki temu osiąga ona wyższe stężenie w mózgu, co wpływa na wydłużenie czasu jej działania. Hamowanie aktywności COMT odbywa się głównie w tkankach obwodowych; w bardzo niewielkim stopniu zachodzi ono również w krwinkach czerwonych. Entakapon, sam w sobie, nie wykazuje żadnego działania dopaminergicznego.

Badania kliniczne dowiodły, że podawanie entakaponu może wydłużyć czas działania lewodopy nawet o 24% oraz obniżyć jej dawkę o 20%[2].

Farmakokinetyka

Średnia biodostępność entakaponu po podaniu doustnym wynosi ok. 35% i jest ona bardzo silnie uzależniona od czynników osobniczych. Lek wchłania się szybko, osiągając maksymalne stężenie we krwi po około godzinie od chwili podania. Pokarm nie wpływa na czas wchłaniania entakaponu. Lek wiąże się z albuminami osocza w ponad 98%. Entakapon bardzo szybko przenika do tkanek obwodowych – po 30 minutach z krwi znika ponad 92% podanej dawki[3]. Lek w niewielkim stopniu metabolizowany jest w wątrobie, głównie przy udziale izoenzymu 2C9 cytochromu P-450. Głównym metabolitem jest izomer – (Z)-entakapon (5%). Lek wydalany jest głównie z kałem – w postaci sprzężonej z kwasem glukuronowym. Nie stwierdzono konieczności zmiany dawkowania lub wydłużenia odstępu między kolejnymi dawkami entakaponu u osób starszych oraz z niewydolnością nerek.

Wskazania

Entakapon stosowany jest tylko w leczeniu skojarzonym z preparatami złożonymi: lewodopa i inhibitor DOPA karboksylazy (benserazyd, karbidopa).

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na entakapon lub którykolwiek składnik preparatu,
  • zaburzenia funkcjonowania wątroby,
  • guz chromochłonny nadnerczy,
  • choroby wymagające leczenia inhibitorami MAO A i B.

Interakcje

Należy zachować szczególną ostrożność wobec pacjentów leczonych entakaponem i innymi lekami, których metabolizm uzależniony jest od COMT, takich jak: rymiterol, izoprenalina, adrenalina i noradrenalina, dopamina, apomorfina, dobutamina, paroksetyna, alfa-metyldopa. Entakaponu nie powinno stosować się z inhibitorami MAO-A i -B, z wyjątkiem selegiliny. Jej dawka dobowa nie powinna jednak przekroczyć 10 mg.
Entakapon ma zdolność chelatowania żelaza. Należy zachować co najmniej 3-godzinny odstęp między przyjmowaniem entakaponu i preparatów żelaza. Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym podawaniu warfaryny, gdyż entakapon zwiększa jej stężenie we krwi. Entakapon może zwiększać niedociśnienie ortostatyczne wywołane zażywaniem lewodopy. Należy więc zwrócić uwagę na pacjentów przyjmujących leki, które powodować mogą niedociśnienie ortostatyczne.

Ostrzeżenia specjalne

Donoszono o pojedynczych przypadkach występowania rozpadu wtórnego mięśni poprzecznie prążkowanych oraz złośliwego zespołu neuroleptycznego (NMS). Stwierdzono, że występowanie tych schorzeń ma związek z nagłym odstawieniem entakaponu (podejrzewa się, że NMS może również wystąpić przy nagłym odstawieniu innych leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona[4]). Jeżeli więc konieczne jest odstawienie entakaponu, należy robić to stopniowo, monitorując przy tym stan pacjenta.

Działania niepożądane

Objawy uboczne występują najczęściej na początku leczenia i mają związek ze zwiększoną aktywnością układu dopaminergicznego. Do najczęściej występujących działań niepożądanych należą (w nawiasach podano częstość występowania)[5]:

  • dyskinezy (27%; w 1,7% przypadków konieczne było zaprzestanie leczenia entakaponem),
  • nudności (11%),
  • biegunki (8%; w 2,5% przypadków konieczne było odstawienie entakaponu),
  • bóle brzucha (7%),
  • suchość w jamie ustnej (4,2%).

Preparaty

Preparaty proste
  • ComtanNovartis – tabletki powlekane 200 mg.
Preparaty złożone
  • StalevoNovartis – tabletki powlekane, zawierające 50/100/150/200 mg lewodopy, 12,5/25/37,5/50 mg karbidopy oraz taką samą ilość entakaponu (200 mg).

Przypisy

  1. Entacapone, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00494 [dostęp 2021-05-31]  (ang.).
  2. P.P. Damier P.P. i inni, Levodopa/DDCI and entacapone is the preferred treatment for Parkinson’s disease patients with motor fluctuations in routine practice: a retrospective, observational analysis of a large French cohort, „European Journal of Neurology”, 15 (7), 2008, s. 643–648, DOI: 10.1111/j.1468-1331.2008.02165.x, PMID: 18582341  (ang.).
  3. Joaquim J.J.J. Ferreira Joaquim J.J.J. i inni, Effects of nebicapone on levodopa pharmacokinetics, catechol-O-methyltransferase activity, and motor fluctuations in patients with Parkinson disease, „Clinical Neuropharmacology”, 31 (1), 2008, s. 2–18, DOI: 10.1097/wnf.0b013e3180645cb0, PMID: 18303486  (ang.).
  4. BeataB. Bakalarz BeataB., Kazuistyka – złośliwy zespół neuroleptyczny (ZZN), „Eskulap Świętokrzyski”, 3/4, 2004 [dostęp 2009-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-04] .
  5. Charakterystyka produktu leczniczego Comtan 200 mg tabletki powlekane, Novartis Europharm [dostęp 2009-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2007-07-30] .

Bibliografia

  • Jan KazimierzJ.K. Podlewski Jan KazimierzJ.K., AlicjaA. Chwalibogowska-Podlewska AlicjaA., RobertR. Adamowicz RobertR., Leki współczesnej terapii, wyd. 17, Warszawa: Split Trading, 2005, ISBN 83-85632-82-4 .* Charakterystyka produktu leczniczego Comtan 200 mg tabletki powlekane, Novartis Europharm [dostęp 2009-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2007-07-30] .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
N04: Leki stosowane w chorobie Parkinsona
N04A – Preparaty przeciwcholinergiczne
N04AA – Aminy trzeciorzędowe
N04AB – Etery o budowie chemicznej zbliżonej
do leków antyhistaminowych
  • etanautyna
  • orfenadyna
N04AC – Estry i pochodne tropiny
  • benzatropina
  • etylobenzatropina
N04B – Leki dopaminergiczne
N04BA – Dopa i jej pochodne
N04BB – Pochodne adamantanu
N04BC – Agonisty dopaminy
N04BD – Inhibitory MAO-B
N04BX – Inne
N04C – Inne leki stosowane
w chorobie Parkinsona
N04CX – Inne leki stosowane
w chorobie Parkinsona
  • istradefilina