Enargit
 | |||
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |||
| Skład chemiczny | Cu3AsS4 | ||
|---|---|---|---|
| Twardość w skali Mohsa | 3,5 | ||
| Przełam | nierówny | ||
| Łupliwość | dobra | ||
| Pokrój kryształu | tabliczkowe, słupkowe, częste zbliźniaczenia | ||
| Układ krystalograficzny | |||
| Właściwości mechaniczne | kruchy | ||
| Gęstość minerału | 4,4 g/cm³ | ||
| Właściwości optyczne | |||
| Barwa | stalowoszara | ||
| Rysa | czarna | ||
| Połysk | metaliczny do matowego | ||
| |||
Enargit (gr. enarges – "oczywisty") – rzadki minerał zaliczany do gromady siarczków. Jest rudą miedzi i arsenu.
Charakterystyka
Właściwości
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym (z pionowo zbrużdżonymi ścianami) oraz tabliczkowym. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, pręcikowych. Tworzy zbliźniaczenia podwójne i wielokrotne. Tworzy też zrosty z innymi minerałami.
Zawiera 48,52% miedzi, 19,02% arsenu, 32,56% siarki oraz domieszki: żelaza, ołowiu, cynku. Jest rozpuszczalny w kwasie azotowym, stapia się wydzielając charakterystyczny zapach czosnku.
Występowanie
Najczęściej współwystępuje z takimi minerałami jak: chalkopiryt, luzonit, tetraedryt, bornit, piryt. Minerał miedzionośnych utworów hydrotermalnych, ubogich w żelazo.
Miejsca występowania: Namibia – Tsumeb, USA – Montana, Peru – Pasto Bueno, Niemcy – Wittichen, Węgry – Recsk, Chile, Argentyna, Filipiny.
W Polsce: na Dolnym Śląsku w okolicach Kowar, i Strzegomia.
Bibliografia
- Bolewski A., Manecki A.: Mineralogia szczegółowa. Warszawa: Wydawnictwo PAE, 1993. ISBN 83-85636-03-X.
- J. Parafiniuk: Minerały systematyczny katalog 2004. Warszawa: TG "Spirifer", 2005. ISBN 83-923013-0-7.
- R..Duda, L.Rejl: Wielka encyklopedia Minerałów. Elipsa 2. ISBN 83-86013-00-1.
- W. Schumann: Minerały świata – O. "Alma – Press", 2003. ISBN 83-7020-313-2.
Encyklopedia internetowa (gatunek mineralny):
- Britannica: science/enargite
- SNL: enargitt
- Catalana: 0101594
Identyfikatory zewnętrzne:
- identyfikator minerału w Mindat: 1380, 13986, 13987
