Czepiec ścięgnisty

Czepiec ścięgnisty
Mięśnie głowy. Czepiec ścięgnisty podpisany Galea aponeurotica.
Widoczna część czepca ścięgnistego pomiędzy brzuściem czołowym a brzuścem potylicznym mięśnia potyliczno-czołowego.
Widoczna przednia część czepca ścięgnistego, klinowato zaczynająca się między brzuścami czołowymi obu mięśni potyliczno-czołowych.

Czepiec ścięgnisty, rozcięgno naczaszne (łac. galea aponeurotica, aponeurosis epicranialis) – w anatomii człowieka szeroka, płaska i cienka błona ścięgnista pokrywająca sklepienie czaszki, stanowiąca rozcięgno łączące oba mięśnie potyliczno-czołowe i skroniowo-ciemieniowe w jeden mięsień naczaszny[1]. Czepiec ścięgnisty zrośnięty jest ściśle tkanką łączną zwartą ze skórą głowy, natomiast z okostną łączy się za pośrednictwem tkanki łącznej luźnej, co pozwala na jego ruchomość względem kości. Między nim a okostną sklepienia czaszki łatwo szerzą się procesy ropne lub wylewy krwawe[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 757–758, ISBN 978-83-200-4323-5 .
  2. ↑ Richard L.R.L. Drake Richard L.R.L., A. WayneA.W. Vogl A. WayneA.W., Adam W.M.A.W.M. Mitchell Adam W.M.A.W.M., Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 91–92, ISBN 978-83-66548-16-9 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.