Charles de La Bédoyère
 | Ten artykuł od 2022-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 | |||
| generał | |||
| Data i miejsce urodzenia | 17 kwietnia 1786 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 19 sierpnia 1815 | ||
| Przebieg służby | |||
| Siły zbrojne |
| ||
| Główne wojny i bitwy | |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Charles Angélique François Huchet de La Bédoyère (ur. 17 kwietnia 1786 w Paryżu, zm. 19 sierpnia 1815 w gminie Vaugirard pod Paryżem) – francuski hrabia, generał, od 26 marca 1815 adiutant Napoleona, zagorzały bonapartysta.
Od 1 maja 1813 pułkownik w 112 regimencie piechoty liniowej, wchodzącym w skład 35 dywizji generała Gérarda w XI korpusie marszałka Macdonalda. Po walkach pod Budziszynem otrzymał godność oficera Legii Honorowej.
Od powrotu Napoleona z Elby i słynnego epizodu na równinie Laffrey przed Grenoble jeden z najbardziej oddanych żołnierzy cesarza. Po klęsce pod Waterloo jako jeden z ostatnich opuścił pole batalii i osobiście eskortował go do Paryża. Po drugiej abdykacji Napoleona oskarżony o zdradę, rebelię i dezercję oraz postawiony przed sądem wojennym. Skazany na śmierć, został rozstrzelany. Pochowany na paryskim cmentarzu Père-Lachaise.
