Carlo Luigi Morichini

Kardynał biskup

Pax
Pokój

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

21 listopada 1805
Rzym

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1879
Rzym

Miejsce pochówku

Campo Verano

Prefekt Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości

Okres sprawowania

1878–1879

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 grudnia 1828

Nominacja biskupia

21 kwietnia 1845

Sakra biskupia

25 maja 1845

Kreacja kardynalska

15 marca 1852
Pius IX

Kościół tytularny

S. Onofrio

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

25 maja 1845

Konsekrator

Luigi Lambruschini

Współkonsekratorzy

Gaetano Baluffi
Francesco Brigante Colonna

Konsekrowani biskupi
Giovanni Battista Maneschi	10 stycznia 1869
Michele Seri-Molini	17 grudnia 1871
Domenico Cavallini Spadoni	17 grudnia 1871

Współkonsekrowani biskupi
Carlo Giacinto Luigi Maria Fantini	21 października 1849
Paul Kullen	24 lutego 1850
Antonio Ligi-Bussi	23 lutego 1851
Salvatore Valentini	24 lutego 1851

Carlo Luigi Morichini (ur. 21 listopada 1805 w Rzymie, zm. 26 kwietnia 1879 tamże) – włoski duchowny rzymskokatolicki, kardynał.

Życiorys

Kształcił się w Rzymie. Tam uzyskał doktoraty utroque iure i z teologii. Święcenia kapłańskie otrzymał 20 grudnia 1828. Był sekretarzem abp Pietro Marini, przyszłego kardynała, ówcześnie audytora Roty Rzymskiej. W latach 1833-1837 pracował w Świętej Kongregacji Dobrego Rządu. Później związany był również z Sygnaturą Apostolską, Świętą Kongregacją Soboru i Kamerą Apostolską.

21 kwietnia 1845 otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Nisibi i nuncjusza w Bawarii. Konsekrowany przez kardynała Luigi Lambruschini. W roku 1847 powrócił do Kurii i został skarbnikiem Kamery Apostolskiej. W roku kolejnym zrezygnował z tej funkcji i został prefektem Pałacu Apostolskiego.

Na konsystorzu z marca 1852 kreowany kardynałem prezbiterem S. Onofrio. Trzy dni później mianowany biskupem diecezji Jesi. Dwukrotnie aresztowany przez Piemontczyków, raz po bitwie pod Castelfidardo w 1860, drugi raz w 1864, gdy przetransportowano go do Ankony i uwolniono po dwóch tygodniach. 24 listopada 1871 przeniesiony na stolicę metropolitalną Bolonia. W roku 1876 ponownie powrócił do Rzymu. 12 marca 1877 awansowany do grona kardynałów biskupów. Brał udział w konklawe 1878. Był następnie przez krótki czas prefektem Kongregacji Soboru, a od 15 lipca 1878 do swej śmierci przewodniczył Trybunałowi Sygnatury Sprawiedliwości. Pochowany został na Campo Verano.

Bibliografia

Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
Catholic-Hierarchy

Biskupi Bolonii

Biskupi	Zama (313) Faust (342) Domicjan Jowian Euzebiusz (370) Eustazjusz (390) Feliks (397–431) Petroniusz (431–450) Marceli Parteniusz Julian I Geroncjusz Teodor I Lussoriusz Tertulian Jukundus (496) Teodor II Klemens Piotr I German Konstantyn Julian II Adeodat Justynian Luminosus (649) Donus Wiktor I (680) Elizeusz Gaudencjusz Klauzynus Barbatus (736–744) Roman (752–756) Piotr II (786) Witalis (801) Marcin I Teodor III (814–825) Krzysztof (827) Marcin II Piotr III Ursus Jan I (880–881) Sewer (884–898) Piotr IV (905) Jan II Albert (955–983) Jan III (997–1007) Frogeriusz (1019–1028) Alfred (1031–1055) Lambert (1062–1074) Gerard I (1079–1089) Bernard (1096–1104) Wiktor II (1108–1129) Henryk I (1130 1145) Gerard Grassi (1148–1165) Jan IV (11690–1187) Gerardo di Gisla (1187–1198) Gerardo Ariosti (1198–1213) Enrico della Fratta (1213–1240) Ottaviano I Ubaldini administrator (1240 1244) Giacomo Boncambi (1244–1260) Ottaviano II Ubaldini (1263–1295) Schiatta Ubaldini (1295–1298) Giovanni Savelli (1299–1302) Uberto Avvocati (1302–1322) Arnaldo Sabatier di Cahors (1322–1330) Stefano Agonet (1331–1332) Bertrando de Fumel (1332–1339) Beltramino Parravicini (1340–1350) Giovanni di Naso (1352–1360) Almerico Cathy (1361–1371) Bernardo de Bonnevalle (1371–1378) Filippo Carafa (1378–1389) Cosma Migliorati (1389–1390) Rolando da Imola (1390–1390) Bartolomeo Raimondi (1392–1406) Antonio Correr (1407–1412) Giovanni di Michele OSB (1412–1417) Mikołaj Albergati (1417–1443) Ludovico Trevisan (1443–1444) Nicolo Zanolini (1444) Tomaso Parentucelli (1444–1447) Giovanni del Poggio (1447–1447) Filippo Calandrini (1447–1476) Francesco Gonzaga administrator (1476–1483) Giuliano della Rovere (1483–1502) Giovanni Stefano Ferrer (1502–1510) Francesco Alidosi (1510–1511) Achille Grassi (1512–1523) Lorenzo Campeggi (1524–1539) Alessandro Campeggi (1541–1553) Giovanni Campeggi (1553–1563) Ranuccio Farnese (1564–1565)
Arcybiskupi	Gabriele Paleotti (1566–1597) Alfonso Paleotti (1597–1610) Scipione Caffarelli-Borghese (1610–1612) Alessandro Ludovisi (1612–1621) Ludovico Ludovisi (1621–1632) Girolamo Colonna (1632–1644) Niccolò Albergati-Ludovisi (1646–1651) Girolamo Boncompagni (1651–1684) Angelo Maria Ranuzzi (1688–1689) Jacopo Boncompagni (1690–1731) Prospero Lambertini (1731–1754) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1754–1775) Andrea Gioannetti (1778–1800) Carlo Oppizzoni (1802–1855) Michele Viale Prelà (1856–1860) Filippo Maria Guidi (1863–1871) Carlo Luigi Morichini (1871–1877) Lucido Maria Parocchi (1877–1882) Francesco Battaglini (1882–1892) Serafino Vannutelli (1893–1893) Domenico Svampa (1894–1907) Giacomo della Chiesa (1908–1914) Giorgio Gusmini (1914–1921) Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano (1922–1952) Giacomo Lercaro (1952–1968) Antonio Poma (1968–1983) Enrico Manfredini (1983–1983) Giacomo Biffi (1984–2003) Carlo Caffarra (2004–2015) Matteo Maria Zuppi (od 2015)

Biskupi

Zama (313)
Faust (342)
Domicjan
Jowian
Euzebiusz (370)
Eustazjusz (390)
Feliks (397–431)
Petroniusz (431–450)
Marceli
Parteniusz
Julian I
Geroncjusz
Teodor I
Lussoriusz
Tertulian
Jukundus (496)
Teodor II
Klemens
Piotr I
German
Konstantyn
Julian II
Adeodat
Justynian
Luminosus (649)
Donus
Wiktor I (680)
Elizeusz
Gaudencjusz
Klauzynus
Barbatus (736–744)
Roman (752–756)
Piotr II (786)
Witalis (801)
Marcin I
Teodor III (814–825)
Krzysztof (827)
Marcin II
Piotr III
Ursus
Jan I (880–881)
Sewer (884–898)
Piotr IV (905)
Jan II
Albert (955–983)
Jan III (997–1007)
Frogeriusz (1019–1028)
Alfred (1031–1055)
Lambert (1062–1074)
Gerard I (1079–1089)
Bernard (1096–1104)
Wiktor II (1108–1129)
Henryk I (1130 1145)
Gerard Grassi (1148–1165)
Jan IV (11690–1187)
Gerardo di Gisla (1187–1198)
Gerardo Ariosti (1198–1213)
Enrico della Fratta (1213–1240)
Ottaviano I Ubaldini administrator (1240 1244)
Giacomo Boncambi (1244–1260)
Ottaviano II Ubaldini (1263–1295)
Schiatta Ubaldini (1295–1298)
Giovanni Savelli (1299–1302)
Uberto Avvocati (1302–1322)
Arnaldo Sabatier di Cahors (1322–1330)
Stefano Agonet (1331–1332)
Bertrando de Fumel (1332–1339)
Beltramino Parravicini (1340–1350)
Giovanni di Naso (1352–1360)
Almerico Cathy (1361–1371)
Bernardo de Bonnevalle (1371–1378)
Filippo Carafa (1378–1389)
Cosma Migliorati (1389–1390)
Rolando da Imola (1390–1390)
Bartolomeo Raimondi (1392–1406)
Antonio Correr (1407–1412)
Giovanni di Michele OSB (1412–1417)
Mikołaj Albergati (1417–1443)
Ludovico Trevisan (1443–1444)
Nicolo Zanolini (1444)
Tomaso Parentucelli (1444–1447)
Giovanni del Poggio (1447–1447)
Filippo Calandrini (1447–1476)
Francesco Gonzaga administrator (1476–1483)
Giuliano della Rovere (1483–1502)
Giovanni Stefano Ferrer (1502–1510)
Francesco Alidosi (1510–1511)
Achille Grassi (1512–1523)
Lorenzo Campeggi (1524–1539)
Alessandro Campeggi (1541–1553)
Giovanni Campeggi (1553–1563)
Ranuccio Farnese (1564–1565)

Arcybiskupi

Gabriele Paleotti (1566–1597)
Alfonso Paleotti (1597–1610)
Scipione Caffarelli-Borghese (1610–1612)
Alessandro Ludovisi (1612–1621)
Ludovico Ludovisi (1621–1632)
Girolamo Colonna (1632–1644)
Niccolò Albergati-Ludovisi (1646–1651)
Girolamo Boncompagni (1651–1684)
Angelo Maria Ranuzzi (1688–1689)
Jacopo Boncompagni (1690–1731)
Prospero Lambertini (1731–1754)
Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1754–1775)
Andrea Gioannetti (1778–1800)
Carlo Oppizzoni (1802–1855)
Michele Viale Prelà (1856–1860)
Filippo Maria Guidi (1863–1871)
Carlo Luigi Morichini (1871–1877)
Lucido Maria Parocchi (1877–1882)
Francesco Battaglini (1882–1892)
Serafino Vannutelli (1893–1893)
Domenico Svampa (1894–1907)
Giacomo della Chiesa (1908–1914)
Giorgio Gusmini (1914–1921)
Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano (1922–1952)
Giacomo Lercaro (1952–1968)
Antonio Poma (1968–1983)
Enrico Manfredini (1983–1983)
Giacomo Biffi (1984–2003)
Carlo Caffarra (2004–2015)
Matteo Maria Zuppi (od 2015)

Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)