Bryła obrotowa

Bryła obrotowabryła geometryczna ograniczona powierzchnią obrotową, czyli powstałą z obrotu figury płaskiej dookoła prostej[1], zwanej osią obrotu.

Do brył obrotowych zaliczane są m.in.:

  • walec kołowy prosty,
  • stożek,
  • kula,
  • torus,
  • beczka,
  • elipsoida obrotowa,
  • paraboloida obrotowa,
  • hiperboloida obrotowa.

Objętość i pole powierzchni bryły obrotowej

Wykres funkcji zmiennej x

Bryła powstała wskutek obrotu obszaru pod wykresem funkcji f ( x ) {\displaystyle f(x)} wokół osi OX

Objętość bryły obrotowej powstałej przez obrót wykresu funkcji y = f ( x ) , {\displaystyle y=f(x),} gdzie x a , b , {\displaystyle x\in \langle a,b\rangle ,} dookoła osi OX[2].

V = π a b [ f ( x ) ] 2 d x {\displaystyle V=\pi \int \limits _{a}^{b}[f(x)]^{2}\,dx}

Pole powierzchni powstałej przez obrót wykresu funkcji y = f ( x ) , {\displaystyle y=f(x),} gdzie x a , b , {\displaystyle x\in \langle a,b\rangle ,} dookoła osi OX[2].

S = 2 π a b | f ( x ) | 1 + [ f ( x ) ] 2 d x {\displaystyle S=2\pi \int \limits _{a}^{b}|f(x)|{\sqrt {1+[f'(x)]^{2}}}\,dx}

Objętość bryły obrotowej powstałej przez obrót wykresu funkcji y = f ( x ) , {\displaystyle y=f(x),} gdzie x a , b , a 0 , {\displaystyle x\in \langle a,b\rangle ,\,a\geqslant 0,} dookoła osi OY[2].

V = 2 π a b x f ( x ) d x {\displaystyle V=2\pi \int \limits _{a}^{b}xf(x)\,dx}

Pole powierzchni powstałej przez obrót wykresu funkcji y = f ( x ) , {\displaystyle y=f(x),} gdzie x a , b , a 0 , {\displaystyle x\in \langle a,b\rangle ,\,a\geqslant 0,} dookoła osi OY[2].

S = 2 π a b x 1 + [ f ( x ) ] 2 d x {\displaystyle S=2\pi \int \limits _{a}^{b}x{\sqrt {1+[f'(x)]^{2}}}\,dx}

Krzywa w postaci parametrycznej

x = x ( t ) ,   y = y ( t ) ;   t α , β {\displaystyle x=x(t),\ y=y(t);\ t\in \langle \alpha ,\,\beta \rangle }

Objętość bryły powstałej przez obrót krzywej wokół osi OX[2].

V = π α β | x ( t ) | y 2 ( t ) d t {\displaystyle V=\pi \int \limits _{\alpha }^{\beta }\left|x'(t)\right|y^{2}(t)\,dt}

Pole powierzchni powstałej przez obrót krzywej wokół osi OX[2].

S = 2 π α β y ( t ) [ x ( t ) ] 2 + [ y ( t ) ] 2 d t {\displaystyle S=2\pi \int \limits _{\alpha }^{\beta }y(t){\sqrt {[x'(t)]^{2}+[y'(t)]^{2}}}\,dt}

Objętość bryły powstałej przez obrót krzywej wokół osi OY[2].

V = 2 π α β x ( t ) x ( t ) y ( t ) d t {\displaystyle V=2\pi \int \limits _{\alpha }^{\beta }x'(t)x(t)y(t)\,dt}

Pole powierzchni powstałej przez obrót krzywej wokół osi OY[2].

S = 2 π α β x ( t ) [ x ( t ) ] 2 + [ y ( t ) ] 2 d t {\displaystyle S=2\pi \int \limits _{\alpha }^{\beta }x(t){\sqrt {[x'(t)]^{2}+[y'(t)]^{2}}}\,dt}

W wielu przypadkach obliczanie objętości bryły obrotowej lub pola jej powierzchni ułatwiają twierdzenia Pappusa.

Przypisy

  1. bryła obrotowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-05-20] .
  2. a b c d e f g h Beata Wysocka: Wykorzystanie całek oznaczonych w geometrii (wzory). www.mif.pg.gda.pl, 2013-03-17. [dostęp 2019-04-08].
  • p
  • d
  • e
Bryły obrotowe
przykłady
i ich części
walec obrotowy
(kołowy prosty)
  • powierzchnia walcowa
  • rura cylindryczna
stożek obrotowy
(kołowy prosty)
kula
sfera
inne części
inne
relacje między kulą
a innymi bryłami
krzywe tworzone
przekrojami
brył obrotowych
stożkiem obrotowym
i płaszczyzną
sferą
i płaszczyzną
walcem obrotowym
i sferą
inne krzywe na
bryłach obrotowych
na walcu obrotowym
na sferze
powiązane układy
współrzędnych
powiązane
powierzchnie
kwadryki obrotowe
inne powierzchnie
obrotowe
powiązane nauki

  • p
  • d
  • e
relacje
między
odcinkiem a okręgiem
prostą a okręgiem
kątem a okręgiem
okręgiem a wielokątem
okręgiem a parą punktów
okręgiem a sferą
figury
definiowane
okręgami
krzywe płaskie
inne figury płaskie
krzywe sferyczne
powierzchnie i bryły
  • walec kołowy
  • stożek kołowy
  • powierzchnie i bryły obrotowe
twierdzenia
o cięciwach
o stycznych
problemy
(zadania)
długości
pola
inne
okręgi w kartezjańskim
układzie współrzędnych
narzędzia
inne pojęcia
uogólnienia
krzywe
inne


  • GND: 4136951-8
  • BNCF: 30687
  • SNL: omdreiningslegeme