Bruno (imię)

Bruno, Brunon – imię męskie pochodzenia germańskiego. Wywodzi się od słowa brün oznaczającego „niedźwiedź” lub „brunatny”. Forma Brunon powstała pod wpływem łacińskim. W Polsce imię Bruno po raz pierwszy zanotowano w 1236 roku.

W 2022 roku imię Bruno nosiło 13566 obywateli Rzeczypospolitej Polskiej (138. pozycja wśród imion męskich)^[1], natomiast w wariancie Brunon 3292 (228. pozycja)^[2].

Bruno i Brunon imieniny obchodzą: 17 maja, 12 lipca, 14 lipca, 18 lipca, 6 października, 11 października i 15 października^[3][4].

Znane osoby noszące to imię

Święci

• Bruno I z Kolonii - arcybiskup Kolonii, brat cesarza Ottona I (wspomnienie liturgiczne: 11 października)
• Bruno Kartuz - mnich, założyciel kartuzów (wspomnienie liturgiczne: 6 października)
• Bruno Bonifacy z Kwerfurtu - biskup misyjny działający na terenach północnej Polski (wspomnienie liturgiczne: 12 lipca)
• Bruno z Segni - kardynał, mnich, opat na Monte Cassino (wspomnienie liturgiczne: 18 lipca)
• Bruno (biskup Würzburga) - biskup (wspomnienie liturgiczne: 27 maja)

Pozostałe osoby

• Bruno Bellone
• Bruno Binnebesel
• Bruno Gröning
• Bruno Jasieński
• Bruno Kiciński
• Bruno Kovačić
• Brunon Marchewka
• Brunon Olbrycht
• Bruno Platter – duchowny katolicki, wielki mistrz krzyżacki
• Bruno Pontecorvo – fizyk włoski
• Bruno Senna – brazylijski kierowca wyścigowy
• Bruno Schulz
• Bruno Winawer
• Brunon Zwarra - polski publicysta
• Ryszard Milczewski-Bruno – pseudonim
• Brunon Hołyst
• Bruno Mars, właściwie Peter Gene Hernandez – amerykański wokalista, producent muzyczny i autor tekstów
• Bruno O’Ya – aktor, muzyk, sportowiec

Odmiana przez przypadki

Zgodnie z tradycyjną wykładnią zasad gramatycznych wariant imienia Bruno posiada identyczną deklinację, co Brunon (np. narzędnik l. poj. Brunonem, a nie Brunem)^[5][6]. Podobnie ta zasada dotyczy takich męskich imion, jak Iwo/Iwon, Hugo/Hugon, Otto/Otton (ale już nie słowiańskich imion męskich zakończonych na literę o np. Mieszko, Joszko). Gdzieniegdzie zdarza się nie odmieniać imienia (np. Przeczytałem książkę Bruno Schulza). Są też głosy usprawiedliwiające potoczną odmianę imienia w wariancie zakończonym na o^[7].

Zobacz też

Zobacz hasła Bruno i Brunon w Wikisłowniku

• (1570) Brunonia

Przypisy