Badanie per rectum
 | Zobacz hasło per rectum w Wikisłowniku |
Badanie per rectum[a], badanie przez odbytnicę, badanie przez odbyt, badanie przezodbytnicze, badanie PR, badanie p.r. (od łac. per rectum, przez odbytnicę), badanie DRE (od ang. digital rectal examination) – jedno z podstawowych badań lekarskich stosowanych w proktologii, ginekologii, urologii i innych specjalnościach lekarskich. Badanie wykonuje się palcem. Pacjent znajduje się w pozycji łokciowo-kolanowej lub leży na boku. Palec w trakcie badania wchodzi na głębokość około 7–8 cm, w okolicę fałdu Kohlrauscha.
Twory dostępne w badaniu per rectum
U obu płci:
- śluzówka odbytnicy
- kość krzyżowa
- kość guziczna
- przestrzeń zaodbytnicza
- doły kulszowo-odbytnicze
- bańka odbytnicy i dolna pętla esicy
- pętle jelita krętego i jelito ślepe z wyrostkiem robaczkowym
U mężczyzn:
- bańki nasieniowodów
- pęcherz moczowy (dno)
- stercz (inaczej prostata, gruczoł krokowy)
- opuszka prącia
- pęcherzyki nasienne
U kobiet:
- tylne sklepienie pochwy
- szyjka macicy
- jajniki
- zagłębienie odbytniczo-maciczne
- główka płodu (u kobiet w ciąży)
Oprócz tworów dostępnych w badaniu ocenia się długość kanału odbytu, napięcie mięśni zwieraczy i ich integralność, a także zawartość światła odbytnicy.
Uwagi
- ↑ Używana jest też nazwa „badanie proktologiczne”, która nie jest zbyt ścisła, gdyż badanie per rectum jest jednym z wielu badań proktologicznych (należy do nich także, na przykład, rektoskopia).
Bibliografia
- Jan Kulig, Wojciech Nowak (redaktorzy): Ostry brzuch. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 41 i 42. ISBN 83-200-3234-2.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
