Alkazar Królewski

Katedra, Alkazar i Główne Archiwum Indii w Sewilli^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Hiszpania
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	I, II, III, VI
Numer ref.	383
Region[b]	Europa i Ameryka Północna
Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę	1987 na 11. sesji
Położenie na mapie Sewilli Alkazar
Położenie na mapie Hiszpanii Alkazar
Położenie na mapie Andaluzji Alkazar
37°23′02″N 5°59′29″W/37,383889 -5,991389
Multimedia w Wikimedia Commons
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO ↑ Oficjalny podział dokonany przez UNESCO

Alkazar Królewski albo Alkazar Królewski w Sewilli^[1] (hiszp. Real Alcázar de Sevilla) – pałac królewski, którego początki sięgają XI w., kiedy rezydowali tutaj przedstawiciele kalifatu kordobańskiego. Rozbudowany w latach 1350–1369 przez Piotra I Okrutnego w stylu mudéjar. Późniejsi królowie kontynuowali rozbudowę, przystosowując rezydencję do własnych potrzeb. Tutaj podejmowano decyzje o wysłaniu ekspedycji, m.in. Ferdynanda Magellana, tutaj Krzysztof Kolumb został przyjęty przez Izabelę Kastylijską i Ferdynanda Aragońskiego po podróży do Ameryki. Budowla zawiera wiele sal, patios oraz ogrody pałacowe.

Alkazar w 1987 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO^[2].

Przypisy