Abraham ibn Daud

Abraham Ibn Daud (ur. około 1110, zm. 1180) – żydowski filozof, teolog, lekarz, astronom i historyk żyjący, działający na terenie muzułmańskiej Andaluzji.

Zajmował się zastosowaniem arystotelizmu (w wydaniu Awicenny) do myśli żydowskiej, dostarczył systemowego i względnie dojrzałego ujęcia judaizmu w interpretacji uzgodnionej z doktryną Arystotelesa. Jego zainteresowania obejmowały zagadnienie wolnej woli, relacji między Bogiem a światem, relacji między sobie współczesnym judaizmem rabinicznym a filozofią etyki. Bezpośredni poprzednik Mojżesza Majmonidesa pod względem znaczenia i tematyki w dziejach myśli hebrajskiej.

Niektórzy autorzy uznają, że był również tłumaczem dzieł arabskich na łacinę znanym pod imieniem Awendautha (Avendauth)^[1]

Jest autorem następujących dzieł:

• al-'Aquida al-Rafi'a (jęz. arabski); około 1160, najpewniej w 1161 – Księga o Wzniosłej Wierze, w przekładzie hebrajskim z 1391 – Ha Emunah Ha Nissah lub w innym przekładzie hebrajskim – Salomona Ben Labiego – Sefer ha Emunah ha Ramah. Jest to opus magnum tego autora, próba zastosowania myśli Arystotelesa do zagadnień wziętych z żydowskiej tradycji religijnej.
• Sefer ha Qabbalah (jęz. hebrajski); 1161 – Księga Tradycji. Traktat filozoficzno historyczny pisany z pozycji apologety judaizmu.
• Zikron Dibre Romi (jęz. hebrajski) – Wspomnienie o dziejach Rzymu – dzieło historyczne, opublikowane jako dodatek do Księgi Tradycji
• Dibre malke jisrael bajit seni (jęz. hebrajski) – Dzieje Królów Izraela podczas drugiej Świątyni – również o treści historycznej, opublikowane jako drugi dodatek do Księgi Tradycji

Przypisy

Bibliografia

• A. Jerzy Ochman, Średniowieczna filozofia żydowska, Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Uniwersitas", wydanie I, Kraków; 1995 str. 146-151 i 397. ISBN 8370521390

Linki zewnętrzne

• ResianneR. Fontaine ResianneR., Abraham Ibn Daud, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 23 lutego 2015, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-01-17]  (ang.).