13 Włodzimierski Pułk Ułanów
Ten artykuł dotyczy 13 Włodzimierskiego pułku ułanów. Zobacz też: inne pułki ułanów noszące numer 13. |
Historia | |||
Państwo | Imperium Rosyjskie | ||
---|---|---|---|
Sformowanie | 1701 | ||
Rozformowanie | 1918 | ||
Patron | Michał Mikołajewicz Romanow | ||
Działania zbrojne | |||
III wojna północna IV wojna rosyjsko-turecka VI wojna rosyjsko-turecka wojna kaukaska wojna polsko-rosyjska 1830-1831 X wojna rosyjsko-turecka I wojna światowa | |||
Organizacja | |||
Dyslokacja | na terenie ziem polskich: | ||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
Rodzaj wojsk | kawaleria | ||
Podległość | Warszawski OW (1914), | ||
|
13 Włodzimierski pułk ułanów (ros. 13-й уланский Владимирский полк) – oddział kawalerii Armii Imperium Rosyjskiego.
Charakterystyka
21 maja 1701 został sformowany pułk dragonów Pułkownika Żdanowa. W październiku 1706 został przemianowany na Włodzimierski pułk dragonów. 16 lutego 1727 oddział został przemianowany na 2 Ałatyrski pułk dragonów. 13 listopada tego samego roku jednostce została przywrócona poprzednia nazwa. W latach 1849–1909 szefem pułku był wielki książę Michał Mikołajewicz Romanow. W latach 1883-1907 oddział nosił nazwę: 38 Włodzimierski Pułk Dragonów Jego Imperatorskiej Wysokości Wielkiego Księcia Michała Mikołajewicza (ros. 38-й драгунский Владимирский Его Императорского Высочества великого князя Михаила Николаевича полк). W latach 1876-1900 służbę w pułku pełnił Bronisław Bojarski de Bojary Czarnota. W okresie od 5 stycznia 1909 do 1 stycznia 191 oddziałem dowodził pułkownik baron Carl Gustaf Mannerheim. Do I wojny światowej jednostka stacjonowała w Mińsku Mazowieckim. Razem z 13 pułkiem dragonów z Garwolina tworzyła 1 Brygadę 13 Dywizji Kawalerii. W 1918 roku pułk został rozformowany.
Znani żołnierze
- Bronisław Bojarski de Bojary Czarnota
- Christoph von Lieven(inne języki), w pułku od 1796, później generał piechoty, poseł rosyjski w Londynie, mąż Dorothei von Lieven
- Carl Gustaf Mannerheim, dowódca (1909 – 1911)
- Mikolaj Wonlarski(inne języki), w pułku 1890 – 1893, później generał kawalerii, tymczasowy generał-gubernator warszawski, zabity w zamachu OB PPS (14 sierpnia 1906)
Bibliografia
- Piotr Wojdyga, 13 Włodzimierski Pułk Ułanów, "Rocznik Mińsko-Mazowiecki", z. 17, 2009, s. 32-48.
- Дмитрий Петрович Багратион: Историческая памятка 38-го Драгунскаго Владимiрскаго Его Императорскаго Высочества Великаго Князя Михаила Николаевича полка. Petersburg: 1901. [dostęp 2015-02-21].
Linki zewnętrzne
- 13-й уланский Владимирский полк (13 Włodzimierski Pułk Ułanów). Regiment.ru. [dostęp 2015-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-21)]. (ros.).
- Историческая справка по Владимирскому Уланскому полку. antologifo.narod.ru. [dostęp 2015-02-21]. (ros.).
- История в фотографиях: 38-й драгунский Владимирский полк на учениях под Можайском, фото 1885 года 38 Włodzimierski Pułk Dragonów na poligonie pod Możajskiem, zdjęcia z 1885 r.). borodino2012-2045.com, 2012-11-16. [dostęp 2015-02-21]. (ros.).
- p
- d
- e
Pułki gwardii |
|
---|---|
Pułki dragonów | |
Pułki huzarów | |
Pułki ułanów |