Schizosaccharomyces pombe

Schizosaccharomyces pombe
Schizosaccharomyces pombe
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Ascomycota (Ascomyceten)
Klasse:Schizosaccharomycetes
Orde:Schizosaccharomycetales
Familie:Schizosaccharomycetaceae
Geslacht:Schizosaccharomyces
Soort
Schizosaccharomyces pombe
Lindner (1893)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Schizosaccharomyces pombe op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Schizosaccharomyces pombe is een splijtingsgist die behoort tot de orde Schizosaccharomycetales van de ascomyceten. De gist leeft van suikerhoudende uitscheidingsstoffen van planten. De gist komt voornamelijk voor in de haploïde vorm in de G2-fase van de celcyclus.

Schizosaccharomyces pombe wordt gebruikt bij het traditioneel brouwen van bier en als modelorganisme bij de moleculaire biologie en de celbiologie.

De gistcel is staafvormig en 3 -4 µm breed en 7 - 14 µm lang. Het genoom heeft drie chromosomen en is ongeveer 14,1 miljoen basenparen groot, heeft 4970 eiwitcoderende genen en ten minste 450 nietcoderende RNA 's.[1] Er zijn ongeveer 4.970 open leesramen. Van Schizosaccharomyces pombe zijn ongeveer 160 natuurlijke stammen geïsoleerd. De meeste stammen zijn geïsoleerd uit appels, druiven en alcohol houdende dranken zoals het Braziliaanse Cachaça. De gist komt ook voor in de gefermenteerde thee komboecha.[2].

De vegetatieve cellen zijn cilindrisch, groeien aan de top en vermeerderen zich ongeslachtelijk door een enkelvoudige celdeling (binaire deling), waarbij twee even grote dochtercellen ontstaan.

Door voedselgebrek begint de geslachtelijke voortplanting met de versmelting van twee vegetatieve cellen tot een ascus. Er wordt geen ascocarp of weefsel tussen de asci gevormd. Na de versmelting van twee vegetatieve cellen volgt karyogamie en meiose. De vier celkernen delen zich nog een keer, waardoor er vier ascosporen gevormd worden.

  • Celdelingstadia bij vegetatieve vermeerdering van Schizosaccharomyces pombe
    Celdelingstadia bij vegetatieve vermeerdering van Schizosaccharomyces pombe

Geschiedenis

Schizosaccharomyces pombe werd voor het eerst geïsoleerd door Paul Lindner uit Oost-Afrikaans gierstbier. Pombe is het Swahilisch woord voor bier. In de jaren 1950 werd door Urs Leupold begonnen met experimenteel onderzoek aan de genetische achtergronden van de gist.[3][4] Murdoch Mitchison bestudeerde de celcyclus.[5][6][7]

In 2002 werd het gesequencde genoom van Schizosaccharomyces pombe gepubliceerd[8].

In 2006 werd het proteoom gepubliceerd. De open reading frames werden gelokaliseerd met behulp van het groen fluorescent proteïne[9].

Externe links

  • Mycobank Schizosaccharomyces pombe
  • Index Fungorum Schizosaccharomyces pombe
  • Catalogue of Life Schizosaccharomyces pombe
Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Wilhelm (2008). Dynamic repertoire of a eukaryotic transcriptome surveyed at single-nucleotide resolution. Nature 453 (7199): 1239–1243. DOI: 10.1038/nature07002.
  2. ↑ Teoh, Ai Leng (September 2004). Yeast ecology of Kombucha fermentation. International Journal of Food Microbiology 95 (2): 119–26. PMID 15282124. DOI: 10.1016/j.ijfoodmicro.2003.12.020.
  3. ↑ Leupold, U (1950). Die Vererbung von Homothallie und Heterothallie bei Schizosaccharomyces pombe. CR Trav Lab Carlsberg Ser Physiol 24: 381–480.
  4. ↑ Leupold U. (1993) The origins of Schizosaccharomyces pombe genetics. In: Hall MN, Linder P. eds. The Early Days of Yeast Genetics. New York. Cold Spring Harbor Laboratory Press. p 125–128.
  5. ↑ Mitchison, JM (1957). The growth of single cells. I. Schizosaccharomyces pombe. Exp Cell Res 13: 244–262. DOI: 10.1016/0014-4827(57)90005-8.
  6. ↑ Mitchison, JM (1990). My favourite cell: The fission yeast, Schizosaccharomyces pombe. BioEssays 4: 189–191. DOI: 10.1002/bies.950120409.
  7. ↑ Fantes PA, Hoffman CS (2016). A Brief History of Schizosaccharomyces pombe Research: A Perspective Over the Past 70 Years.. Genetics 203 (2): 621–9. PMID 27270696. DOI: 10.1534/genetics.116.189407.
  8. ↑ V. Wood et al. The genome sequence of Schizosaccharomyces pombe, Nature, 15|, 6874, 2002-02-21, 871–880, ISSN=0028-0836, DOI=10.1038/nature724
  9. ↑ Matsuyama (2006). ORFeome cloning and global analysis of protein localization in the fission yeast Schizosaccharomyces pombe. Nature Biotechnology 24 (7): 841–847. DOI: 10.1038/nbt1222.
Mediabestanden
Zie de categorie Schizosaccharomyces pombe van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.