Paul Vermeiren
| Paul Vermeiren | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||||||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||||||||
| Volledige naam | Paul Vermeiren | |||||||||||||
| Geboortedatum | 27 augustus 1963 | |||||||||||||
| Geboorteplaats | Herentals | |||||||||||||
| Nationaliteit |  Belgische | |||||||||||||
| Sportieve informatie | ||||||||||||||
| Discipline |  Boogschieten | |||||||||||||
| Onderde(e)l(en) | Recurve | |||||||||||||
| Club | St.-Sebastiaan | |||||||||||||
| Olympische Spelen | 1988, 1992 & 1996 | |||||||||||||
| Wereldspelen | 1993 | |||||||||||||
| Medailles | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Paul Vermeiren (Herentals, 27 augustus 1963[1]) is een Belgisch voormalig boogschutter.
Levensloop
Vermeiren nam driemaal deel aan de Olympische Zomerspelen, met name in 1988 te Seoel, 1992 te Barcelona en 1996 te Atlanta. Zijn beste resultaat behaalde hij er in 1996 met een vierde plaats. In een interview met Frank Raes na zijn verloren kamp in Atlanta liet hij z'n emoties de vrije loop. Met enkele krachttermen en welgemeende tranen probeerde hij zijn ontgoocheling weg te spoelen. 'De vierde plaats is iedereen morgen vergeten', dacht hij toen.[2][3][4] In 1988 werd hij er 17e[5] en in 1992 9e in de eindstand.[6]
Daarnaast was hij ook actief op de Wereldspelen van 1993 te Den Haag, alwaar hij zilver behaalde.[7] Vermeiren nam vijfmaal deel aan de wereldkampioenschappen. Zijn beste resultaat behaalde er in 1993 te Antalya met een 8e plaats. Voorts werd hij er in 1989 te Lausanne 60e, in 1991 te Krakau 68e, in 1995 te Jakarta 24e en in 1999 te Riom 66e. In 2003 kondigde Vermeiren zijn afscheid van de sport aan.[8]
Vermeiren is afkomstig uit Lille en beroepsmilitair.[9] Hij was actief in onder andere Kosovo en Afghanistan[10]. Hij is getrouwd met de Roemeense ex-boogschutster Diana Nicolaescu en heeft twee kinderen. Hij coacht ook jonge boogschutters.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|
