Bertrand Tavernier

Bertrand Tavernier
Bertrand Tavernier in 2017
Geboren Lyon, 25 april 1941
Overleden Sainte-Maxime, 25 maart 2021
Geboorteland Vlag van Frankrijk Frankrijk
Jaren actief 1962 - 2016
Beroep Filmregisseur, scenarioschrijver en filmproducent
(en) IMDb-profiel
(nl) Moviemeter-profiel
(mul) TMDB-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Bertrand Tavernier (Lyon, 25 april 1941 – Saint-Maxime, 25 maart 2021) was een Franse filmregisseur, scenarist, filmproducent en schrijver.

Levensloop

Tavernier regisseerde 22 langspeelfilms die heel dikwijls gebaseerd zijn op een origineel scenario waaraan hij meestal meeschreef. Hij was een groot cinefiel en in die hoedanigheid was hij dan ook voorzitter van het Institut Lumière van zijn geboortestad. Hij zette zich onvermoeibaar in voor de zevende kunst en hij droeg er toe bij dat een aantal Amerikaanse filmregisseurs uit het verleden beter bekend geraakten in Frankrijk door zijn publicatie Amis américains.

In tegenstelling tot een aantal van zijn generatiegenoten en tot de cineasten van de nouvelle vague besteedde hij veel zorg aan de kunst van het vertellen van verhalen. Hij gaf nieuwe kansen aan een aantal Franse scenaristen en dialoogschrijvers (in de eerste plaats Jean Aurenche en Pierre Bost) die door de nouvelle vague uitgespuwd werden.

Hij is vader van acteur en filmregisseur Nils Tavernier en van schrijfster Tiffany Tavernier.

Tavernier overleed op 79-jarige leeftijd.[1]

Tavernier op het Internationaal Filmfestival van Berlijn (2009)

Filmografie

Regieassistent

Filmregisseur

Langspeelfilms

Documentaires

  • 1983: 'Mississippi Blues (Pays d'octobre) (regie samen met Robert Parrish)
  • 1992: La Guerre sans nom
  • 2001: Histoires de vie brisées : les "double peine" de Lyon (regie samen met Nils Tavernier)

Korte films

  • 1983: Ciné Citron
  • 1983: La 800ème génération

Scenarist

  • 1967: Coplan ouvre le feu à Mexico (Riccardo Freda)
  • 1968: Capitaine Singrid (Jean Leduc)
  • 1983: La Trace (Bernard Favre)
  • 1987: Les mois d'avril sont meurtriers (Laurent Heynemann)
  • 1991: Der grüne Berg (Fredi Murer) (documentaire)
  • 2001: Mon père, il m'a sauvé la vie (José Giovanni)
  • 2008: Lucifer et moi (Jean-Jacques Grand-Jouan)

Prijzen

Bibliografie

  • Danièle Bion, Bertrand Tavernier: cinéaste de l'émotion, Paris, Bibliothèque du cinéma, coll. 5 continents , 1984
  • Jean-Luc Douin, Tavernier, Paris, Mensuel cinéma, coll. Cinégraphique, 1988
  • Jean-Luc Douin, Bertrand Tavernier, Paris, Ramsay, coll. Ramsay Biograph, 1999
  • Jean-Luc Douin, Bertrand Tavernier, cinéaste insurgé, Paris, Ramsay, coll. Poche cinéma, 2006
  • Jean-Dominique Nuttens, Bertrand Tavernier, Rome, Gremese, coll.  Les grands cinéastes , 2009
  • Jean-Claude Raspiengeas, Bertrand Tavernier, Paris, Flammarion, 2001
  • Noël Simsolo & Bertrand Tavernier, Le Cinéma dans le sang, Paris, Écriture, coll. Essais et entretiens, 2011
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (fr) Mort de Bertrand Tavernier, inlassable cinéaste et amoureux vorace du septième art. Le Monde (25 maart 2021).
Bibliografische informatie