HD56578

HD56578
Каталоган код 2MASS J07163683-2318562, HD 56577, HIP 35210, HR 2764, IRAS 07145-2313, SAO 173349, GSC 06537-03290, ADS 5951 A, CCDM J07166-2319A, CD-23 5189, CPD-23 2012, CSI-23 5189 21, CSI-23 5189 22, GC 9675, GCRV 4811, HIC 35210, IRC -20125, JP11 1527, NSV 3503, PLX 1709, PLX 1709.00, PPM 252026, RAFGL 1095, TYC 6537-3290-1, UBV 7077, UBV 7079, UBV M 13127, uvby98 100056577 A, WDS J07166-2319A, YZ 113 4680, WEB 7032, Gaia DR2 5618016960635836928, GEN# +1.00056577A, SKY# 13175
Седарчийн гулам Большой Пёс
Компаньон HD 56578[1]
Параллакс 1,4349 ± 0,1614 ларин миллисекунд[2]
Шен леларан охьатаӀар 2,248 ± 0,256 шарахь миллиарксекунд[2]
Шен леларехь нисса хьалабалар −3,942 ± 0,252 шарахь миллиарксекунд[2]
Радиальная скорость 28,05 ± 0,42 km/s[2]
Тип переменной звезды медленная неправильная[3]
Спектран класс K3Ib-[4]
Гуш болу седин барам 4,79[5]
Светимость 5248 солнечная светимость
Абсолютная звёздная величина −3,36
Металличность 0,03[6]
Радиус 241 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 7ч 16м 36,8346991844с[2]
ОхьатаӀар −23° 18′ 56,112993058″[2]
Эффективная температура 3970 K[6]
Поверхностная гравитация 5 сантиметр на секунду в квадрате[7][6]

BD+11 1075 — бу спектран классан K3Ib-[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,79[5] гергга бу, лаьтта Большой Пёс седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[8]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[9][10].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[11][12][13][14].

Билгалдахарш

  1. ↑ Вашингтонский каталог визуально-двойных звёзд
  2. ↑ 1 2 3 4 5 6 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  3. ↑ Watson C., Henden A. A., Price A. AAVSO International Variable Star Index VSX — 2015. — Т. 1. — С. 2027.
  4. ↑ 1 2 Keenan P. C., McNeil R. C. The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars (инг.) // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1989. — Vol. 71. — P. 245–266. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/191373
  5. ↑ 1 2 Ducati J. R. Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system (инг.) — 2002. — Vol. 2237.
  6. ↑ 1 2 3 Luck R. E. Parameters and abundances in luminous stars (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 2014. — Vol. 147, Iss. 6. — P. 137. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1088/0004-6256/147/6/137
  7. ↑ Prugniel P., Vauglin I., Koleva M. The atmospheric parameters and spectral interpolator for the MILES stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2011. — Vol. 531. — P. 165–165. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201116769 — arXiv:1104.4952
  8. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  9. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  10. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  11. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  12. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  13. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  14. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

  • HD56587
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.