HD40932

HD40932
Масса 4,732392E+30 килограмм
Каталоган код ADS 4617 AB, uvby98 520250169, PLX 1393, BD+09 1064, CCDM J06024+0939AB, CEL 1062, CSV 6415, GC 7635, GCRV 3772, HD 40932, HIC 28614, HIP 28614, HR 2124, JP11 4960, N30 1295, NSV 2792, PPM 149808, ROT 963, SAO 113389, TD1 5856, UBV 6112, YZ 9 2577, PLX 1393.00, 1RXS J060222.9+093854, 2MASS J06022301+0938503, WDS J06024+0939AB, Gaia DR2 3329650894894946816, SBC9 374, SBC9 2544, HGAM 493, SBC7 263, PMSC 05569+0939, WEB 5590, WEB 5591, μ Ori, 61 Ori, Gaia DR3 3329650894896257024, IDS 05569+0939 AB, TIC 140601757, AG+09 633
Седарчийн гулам Орион[d]
Дуьненна генахь 59,8967 ± 5,127 парсек[1]
Скорость вращения звезды 12 km/s[2]
Параллакс 16,6954 ± 1,4291 ларин миллисекунд[1]
Шен леларан охьатаӀар −24,415 ± 2,13 шарахь миллиарксекунд[1]
Шен леларехь нисса хьалабалар 34,474 ± 2,36 шарахь миллиарксекунд[1]
Радиальная скорость 58,76 ± 11,25 km/s[1]
Тип переменной звезды тардол. затменная звезда[3]
Спектран класс A3Vm[4]
Гуш болу седин барам 4,13 ± 0,009[5]
Светимость 32,2 солнечная светимость
Металличность −0,3[2]
Радиус 2,85 солнечный радиус
Мур J2000.0
Нийсса хьалабалар 6ч 02м 22,99668с[6]
ОхьатаӀар +9° 38′ 50,182″[6]
Эффективная температура 7600 K[2]
Поверхностная гравитация 1300 сантиметр на секунду в квадрате[2]
Оценка возраста объекта 282 миллион лет

BD+11 1075 — бу спектран классан A3Vm[4] химин пекуляран седа, цуьнан гуш болу седин барам 4,13 ± 0,009[5] гергга бу, лаьтта Орион[d] седарчийн гуламехь.

Оццу спектран классан шеш ма-доллучу седарчех къаьста спектрашкахь йолчу цхьацца хаъал йолчу башхаллашца, ткъа наггахь кхечу хьесапашца а (масала, онда а, хийцалун а магнитийн аренашца). Бахьна — химин хӀоттаман аномалеш, онда магнитийн аренаш хилар и кх. дӀа а[7]. Химин пекуляран седарчий (CP-седарчий) даьржина коьрта рогӀера довха седарчашна йукъахь[8][9].

Оцу коьрта рогӀера довха седарчийн тӀехулонан башха хӀоттам, дукха хьолехь лору седа кхоьллинчул тӀаьхьа хилла процессаша бина, масала, седарчийн арахьара чкъоьрнашна йукъара диффузи йа магнитан эффекташ. Оцу процессаша цхьа долу дакъолгаш, масала He, N, O, «нуьйр туьллуьйту» лахара чкъоьрнашкара атмосферехь, ткъа оццу хенахь кхин дакъолгаш, масала Mn , Sr , Y, Zr «левитаци» йо чоьхьара тӀехулоне, цуьнан жамӀехь хаало спектран башхаллаш. Тардолуьйту, седарчийн йаккъийн а, берриг седин коьрта хӀоттамийн а йу алсама химин хӀоттаман нормера маркхалаш, цара йухатуху, шайх кхоллайеллачу газан мархийн хӀоттам. Иштта диффузи а, левитаци а хилийтархьама а, кхолладелла чкъоьрнаш метах даьхна ца хилийта а, седин атмосфера конвекцина дикка цхьанаэшшара хила йеза, тӀаккха конвекцин иэдарш хир дац. Иштта цхьанаэшшаралла йало кховдийна механизм, - иза кхечарех тера йоцу йоккха магнитийн аре йу, иза хаало дукха хьолехь оцу тайпана седарчашкахь[10][11][12][13].

Билгалдахарш

  1. ↑ 1 2 3 4 5 Gaia Data Release 2 (инг.) / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  2. ↑ 1 2 3 4 Gebran M., Farah W., Paletou F., Monier R., Watson V. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2016. — Vol. 589. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361/201528052 — arXiv:1603.01146
  3. ↑ Kukarkin B. V., Kholopov P. N., Artiukhina N. M., Fedorovich V. P., Frolov M. S., Goranskij V. P., Gorynya N. A., Karitskaya E. A., Kireeva N. N., Kukarkina N. P. и др. Catalogue of suspected variable stars. Moscow, Acad. of Sciences USSR Shternberg,1951 (1981) — 1981. — Т. -1. — С. 0.
  4. ↑ 1 2 Edwards T. W. MK classification for visual binary components (инг.) // Astron. J. / J. G. III, E. Vishniac — NYC: IOP Publishing, AAS, University of Chicago Press, AIP, 1976. — Vol. 81. — P. 245–249. — ISSN 0004-6256; 1538-3881 — doi:10.1086/111879
  5. ↑ 1 2 Hog E., Fabricius C., Makarov V. V., Urban S., Corbin T., Wycoff G., Bastian U., Schwekendiek P., Wicenec A. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2000. — Vol. 355. — P. 27–30. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. ↑ 1 2 Leeuwen F. v. Validation of the new Hipparcos reduction (инг.) // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 2007. — Vol. 474, Iss. 2. — P. 653–664. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846 — doi:10.1051/0004-6361:20078357 — arXiv:0708.1752
  7. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингалс.)
  8. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  9. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  10. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  11. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  12. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  13. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Литература

  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингалс.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингалс.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингалс.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингалс.)

Хьажа иштта

  • HD40966
Сатурн ХӀара  астрономех лаьцна чекхбаккханза йаззам бу. Хьоьга, йоза тодина, нисдина, гӀо далур ду проектана.